Yağmur Kuşları

Bugün efkâr d/aðlarým da
K/arlarým çoktan eridi
Dumanlar sardý b/aþýma
Kalbimde ç/ok/tan gitti..



Karanlýk gecelerimin a/yazýnda duy haykýrýþlarýmý
Bir sürpriz yap da Beethoven gibi çal kapýmý
Ben, ruhumda çoktan körüm;
Anlat bana çal bana "Ay Iþýðýný"
Raks et "Endülüs’te Raks" e/der gibi
Arya s/öyle acýlarýmla beraber
Beni bende ancak bu d/indirir..



B/ýrakma gölgede
Ç/atlatma þimþeklerinde
Ç/öl hasretimi bilmesen de
S/evginle va/hasýnda
Y/aþýyorum mecnun gibi..



S/ana güllerin hüznü düþmüþ
Çiçeklerinde aðlýyor sevgiler
Umutlarý terk ediyor bende
Beyaz g/eceler..



Fu/kara kelimelerim de g/ecenin düþü konuþtu
Kýrýk dizelerde hercai düþlerim soludu
Düþ mezarlýðýnda kitapsýz bedeller ödedim
Serçelerin uykusunda seni aradým
Dem tutarken her geceyi
Yaðmur kuþlarý ile u/yandým..



Sevmek en büyük ibadet dedim seni sevdim
Bile bile hem de yana yana sende k/aldým
Dursun hüzün dur/ak/larýnda..



Artýk kalbim;



Bil iþte, düþ mezarlýðýnda
Öldüm k/aldým



Daha nasýl uçar


Sensiz


Yaðmur kuþlarý.



k a r a 04/03/2019
Sosyal Medyada Paylaşın: