Bazen susarým. Bu dil suskunluðudur. Yüreðimin yanardað patlamalarýnda sana bezenir soðumuþ lav yataklarýnda sabýrsýz açan aþk telaþýmýn ürkek çiçekleri! Gönlümün dört oktavlýk yakýcý çýðlýðý sana gönderdiðim çiçek resimlerinin gizemli ve suskun renklerinde, taç yapraklarýndadýr sevdiðim. Ben, kulaklarýmda sesini boþ avuçlarýmda tenini betimliyorum. Can suyum nefesini nefesime ekliyorum. Seni suskun çiçeklerimin renklerinde bekliyorum... 21:10:2014/saat:22:27
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.