Milyonlarca yonca içinde
Dört yapraklýsýný bulabilmek
Ne büyük þanstý benim için
Yýl 1995
Denizli’de buldum onu;
Bir dilek tuttum içimden
Sonra sen çýktýn karþýma...
Ne ise aþk denilen þey
O da çýktý geldi ardýndan
Senin ile baþýma..
Ne tuttuðum dilekten
Ne sana verdiðim yürekten
Piþmanlýk duymadým hiç
Yonca hâlâ duvarýmda asýlý
Baktýkça yüzün hayâl hayâl
Gelir geçer duvardan,
Sen ise bir gittin pir gittin
Geçmedin bir daha o diyârdan..
Hasretin ile ben savrulurken yele
Þarkýlarýn düþtü dilime
Çýnlayýp durdun telden tele
Parçalandý yüreðim lime lime...
..
-II-
"Biriciðim gonca gülüm
Arasýnda onca gülün
Dört yapraklý yonca gülüm
Öyle güzel öyle þensin
Güne güne büyüyen
Ay gibi güzelleþensin...
Sen gittin gideli
Kýrýldý daðlarýn beli
Kim ulasýn, kim sulasýn
Soldu bütün genç ömrümün
Tomurcuk gonca gülleri...
Batan günde gömülürsün
Doðan günde gonca gülsün
Hem ömürsün hem ölümsün
Sensiz yüzüm nasýl gülsün?!
Yittin gittin mor daðlarda
Susuz kaldým Kerbelâ’da...."
Þaban AKTAÞ
1996 - 2019
Fotoðraflar: Þaban AKTAÞ
Not: Bu þiirin 2. bölümü tarafýmca özgün müzik olarak bestelenmiþ ve noterce onaylýdýr.
SÜMBÜL GELÝN
Görünüþü çok güzeldi
Ýnce narin bir yapýsý var,
Evin içinde iken
Saksý ona oldukça dardý
Geçen yýl bahçeye gömdüm
Cemre suya düþünce
Çiçeklendi sümbülün soðaný
Doyumsuz güzel kokusu ...
Gel gör ki bugün
Yerde uzanmýþ görünce
Cýz etti içim
Hoyrat rüzgâr acýmasýz
Kýrýp geçmiþ gövdesini
Çaresizdi zavallý
Doðrultamamýþ belini
Güzelliðiyle çaðýrdý beni...
Hemen gittim yanýna
Yakýndan gördüm halini
Güneþ açarsa belki yarýn
Ýyileþip kendine gelir
Sevdim, okþadým,
Yüzümü sürdüm yanaðýna
Geçmiþ olsun dedim
Koklamaya doyamadým
Koparmaya kýyamadým
Öylece býraktým sümbül gelini...
Gülüm benim,
Sen de bu çiçeðe benziyorsun;
Uzat bana elini!
Þaban AKTAÞ
26.02.2019 - 21.19