MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

702.TOPRAĞI SAÇTI DA GİTTİ..
HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU

702.TOPRAĞI SAÇTI DA GİTTİ..




Kimseye güvenim artýk kalmadý,
Bir yarim vardý beni terketti,
Sýrtýma hançeri birden sapladý,
Ardýna bakmadan çýktý da gitti.


Onca yýl katlandým aðu aþýna,
Bir gün sabretmedi hasta kocaya,
Babanýz demedin oðlun kýzýna,
Kýþta kýyamette yaktý da gitti.


Nasýl bunca zulüm nerde insanlýk,
Evlatlar babaya yaptý haksýzlýk,
Bana reva mýdýr böyle yalnýzlýk,
Acýmadan bir de baktý da gitti.


Nice zaman yýllar güzel yaþadýk,
Çocuklar hastaydý nasýl koþardýk,
Hastane önünde çok sabahladýk,
Hayýrsýz kapýyý çekti de gitti.


Zindana çevirdi bahar yazýmý,
Yaþlýlýk deminde yaktý çýramý,
Rabbimden niyazým alsýn ahýmý,
Babaya tokadý çaktý da gitti.


Geldi karlý kýþlar artýk kapýma,
Duacýyým yalnýz Yüce Mevlama,
Kimseler merhemi çalmaz yarama,
Mutluluk yuvadan uçtu da gitti.


Kaderimde varmýþ bu alýn yazým,
Dertlerim çoðaldý yetmez ilacým,
Üç gün yatak ölüm Rabden niyazým,
Azrail silleyi attý da gitti.


Ölümdür en sonu herkes varacak,
Herkes ettiðini orda bulacak,
Hüdayi sonunda toprak olacak,
Baþýma topraðý saçtý da gitti.


23.02.2019//KIRIKKALE
HÝDAYET DOÐAN

................................


LAYED THE SOIL.

I no longer trust anyone,
I had a half he left me
He suddenly stabbed the dagger in my back,
He left without looking back.

I endured all those years, so hard
One day he did not wait for the sick husband,
Your father did not say to your son’s daughter,
It burned in the winter in apocalypse and was gone

How much cruelty where is humanity?
Children wronged the father,
Is such loneliness right for me?
He looked without mercy and left.

Many years, we lived beautifully,
The children were sick, how we would run,
We were very morning in front of the hospital,
He pulled the unprofitable door and left.

He turned my spring summer into a dungeon,
I burned my old pine tree,
May my Lord take my sigh,
He slap his father and left.

The snowy winters have come to my door now,
I only pray, Yüce Mevlama,
Nobody steals the ointment.
Happiness flew out of the nest and left.

This destiny was in my destiny,
My troubles have increased, my medicine is not enough,
Three days bed death is a prayer from the Lord,
Azrail threw the silt and left.

It is death, everyone will come to an end,
Everyone will find what they do there,
The hüdayi will eventually become land,
He scattered the earth on my head and left.

23.02.2019 // KIRIKKALE
HÝDAYET DOÐAN

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.