BIRAKMA ELLERİMİ (462.)

Sen yapamazsýn yabancý ellerde
Biz mutluyduk seninle
Bu aþk baþka bedende hiç hoþ durmadý
Bana böyle acýlar çektirme
Gitmesen olmaz mýydý sevgili

Varlýðýnla gözümü açtýðým sabahlarý özlüyorum
Güneþ gibi doðduðun bu þehri
Býrakýp gittiðinden beri
Kara kýþ oturdu mor daðlarýn zirvesine
Gitmesen olmaz mýydý sevgili

Yaðmur deðildi sýrýlsýklam kaldýðým ardýndan
Ay kesiði bir kýzýllýk düþüyor gözyaþlarýma
Damaðýma yapýþmýþ aðýtlar gezinmekte
Nefesini öpemediðimden dilim hicran tadýyor
Gitmesen olmaz mýydý sevgili

Kabuk baðlamýþ yaralarým deþildi
Kan revan içinde düþtüm akþamýn içine
Sardým kanayan yaralarýmý ellerimle
Acýlarým birikmiþ üst üste
Sevdim kendi ellerimle kendimi
Sardým ellerimle benliði mi
Gitmesen olmaz mýydý sevgili

Gözlerime müebbet giymiþ bir sevdayý
Giydirdin kararttýn ufuklarýmý
Acý gelir ardýndan düþler
Senli hayaller kurdurma bana
Sana bu yazdýðým son þiirim
Gözlerine yazdýðým satýrlar iç çekiyor
Ardýndan dökülen yaþlar aðýttýr artýk
Ellerimi býrakma ne olur
Hiç hazýr deðilim
Gitmesen olmaz mýydý sevgili



Fatma Ayten Özgün











Sosyal Medyada Paylaşın: