kalbine ektiðim gül tohumu
kaktüs açacaksa þayet
ya da,
gül açýp
solacaksa güneþ bildiðine
sevme..
perþembenin geliþi çarþambadan belli olacaksa her defasýnda
ve uðursuz bir günün ertesi
böcek takacaksa
gül diye yakasýna
gelme..
beni sen,
ellerin olsun diye sevip
ah edeceksen ardýmda
düþme peþime
boþu boþuna..
ama aþk ,
kýsa süren hikayesine raðmen
okutacaksa kendini
ve her adýmýn
adýmla adýný koyacaksa yan yana,
yaþadýðýmýz an,
hatýra diye yazýlacaksa
ömrüm’ dediðin deftere
gel,
alacaðý olsun aþkýn
payýna düþen ayrýlýktan
gitmeler kapýya
gelip de dayanmadan..
sen,
hayatýn yanlýþlýkla yaptýðý iyilik gibisin benim için
boþa geçmiþ ömrün
geç kalan özrü
uzun lafýn kýsasý,
yanlýþlar baðdata varýp
dönme kararý almadan
þam’a sapalým
en kýsa yoldan
ki tatlý çeker caný
bunca acýdan sonra
belki gül de yetiþir ne dersin
gözlerimde taþýdýðýn suyla