Kuzum; Senin o nazik ellerin hiç güvercin pisliðine bulaþmadý Gölgesi olmayan metruklere soðan ekmiþtik/ Yazý karþýlamýþtýk daha bir çiçek paltosunu soyunmadan Öyle mi geçti sanýyorsun bu kayýp yýl Ayaklarýmda ne potinler eskidi Ne yaralar tazelendi dilimde Küfürbaz seviþmelerimiz oldu O garibi bir salacakla defnettiler Oy gülüm…
Sen dökülen bir yaraya yarasýn Her þeyi ben bilirim edalarýnýn egosu Geçmiþ dualara âmin demeyen sen Ne çok bir þeyler gitti/ Hayatýmýzdan…
Sarý yapýncaklar Kýrmýzý karanfiller Daha kýnasý kurumayan Zeynep Ayaklarý yere basmayan durmuþ bebek Niceleri…
Þimdi; Metruk haneye yaðan kar gibisin sevgilim Geldin bakýþlarýmý çaldýn ellerimi ýsýttýn Yüreðimi baðladýn gözlerimi daðladýn Viran olmuþ köy yalnýzlýðýna göm beni
Git… Güle güle
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.