Yaþamý ölüm diye anlatýyorlar
gerçeði yalan diye Mihriban.
Öyle bir an geliyor ki;
görmeden anlýyorsun
Kazýlan çukuru
örülen duvarý.
Bir öyküden binlercesi çýkýyor.
Git git varýlmayan denizlerde
dalgalar ve sargýsýz aðrýlarla
yaþamayý öðreniyorsun.
Umutlar dolandýkça etrafýnda
öldürdüklerinle çýkýyor
hayat karþýna.
Kar yükünce keder
kim bilir kaç iþgal geçiriyor ruhunda.
Derinden gelen bir çýðlýk gibi
Hoþça kalmak istedikçe ayak izlerin
eðreti kaldýrýmlarýn vefasýzlýðýyla
Fazlam yok benim senden
bu can ki;benim Az’ým diyorsun..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.