dibinde papatya, gelincik açmýþ, iki yaný salkým söðüt... ve bir yaný uçurum, bir yaný yamaç... gökyüzünde, gülümseyen martý ile geliþi, gidiþi belli; dönüþü olmayan! en bilinmeyeninden , küsülenden. hani, anlamak için önce keþfetmek gerekenden...
sarý kapý eþiðinde birikmiþ kuma, sözler yazdýðým; sakýz/gazoz kokusunun dayanýlmaz cazibesi ile, çocukluðun o masum anlarýna çeken dehliz.
Ay’ýn yüzünü göstermeye utandýðý, yakamozun anlam kazandýðý ve kedi týrmýklarýyla dolu kollarýmýn saklandýðý; kar/anlýðým!
sol yanýmda bir yol var! düþlerin, düþüncelerin, duygularýn ve renklerin katran sýcaklýðý ile gömüldüðü, kar/anlýðým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Tavukçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.