Ben her kýþa, kýþ mý derim yeðenim?
Kýþ dediðin, her gün “kepi kesmeli…”
Öyle bir kar yaðmalý ki, beðenim;
Kar, buz ne ki, tüm kýþ tipi esmeli…
Sanmayýn ha beni, kýþa hayraným!
Karlý daðlar deðil asla seyraným…
Baharlar/dýr benim, esas devraným;
Zannýmca bu fikre, kulak asmalý…
Canlar, kara tren gibi tüterken;
Ayaz vurup, yanaklarý üterken…
Poyraz yeli, siren olup öterken;
Çeneler hep, keman çalýp, susmalý…
Karakýþta tam bin fidan dondurdum!
Onca emek verip, gözüm döndürdüm!
Yýkýntýyý, içime zor sindirdim;
Doða ile inat olmaz, pusmalý…
Öyle böyle soðuk deðil kâküllüm!
Ýki ayda bozuldu tüm þakülüm!
Bugün her günkünden daha makulüm;
Buzlu yolda, çok dikkatli basmalý…
Kýþýn rengi beyaz deðil, karadýr…
Garibana, soðuk günler yaradýr!
Kýþý zevkli gösteren çok paradýr;
Naçar kalan, kaderine küsmeli…
Karaman-2014/03
Halil Þakir Taþçýoðlu
DEYÝMLER:
“kepi kesmek”: üþümek, titremek, donmak…
ÜSTATLARDAN:
Eskiden kar bir kaç metre yaðardý
Anam koyunlarý kom da saðardý
Mart gelince oðlak, kuzu doðardý
Film þeridi neresinden kesmeli...................................................................................Alibaba
Ufak çukurda askerdeyken kaldýk
Zamansýz tatlý bir uykuya daldýk
Firak hasret ruhu rüyaya saldýk
Kendimce söyledim biraz sarsmalý...............................................................................Sulalesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.