Çayý demli içiyorum çoktandýr
Uyumak istemiyorum
Rüyama giriyorsun çünkü
Daha çok üzülüyorum
Biliyordun halbuki Lelia
Aþýk olduðum kadýnlarý
unutmamýn zaman aldýðýný
Ama sen bana baktýkça da
Tanrýnýn günahlarýmý baðýþladýðýný
Ne olurdu biraz daha kalsaydýn
ve ben aklansaydým
Adam olsaydým
Kötü bir insan deðildim ben
mesela Tanrýyý hiç kýzdýrmadým
Senden sonra Lelia
kendime kýzmalarým çoðaldý
Boyun aðrýlarým
ve teki kayýp çoraplarým da
Yazdýðým hikayeler isyan çýkardý
kalemimin ucunda
Þiirlerim yüzünü astý
küf kokan satýrlarda
- bir de zaman hüzün rengiymiþ
onu anladým
boþ duvarlarda -
Deðiþmeyen þeyler de var
Ýnsanlar hala týrnaklarýnýn arasýna gömüyor
yýrtýp attýklarý anýlarý
Fincanlarý kapatýyor yine bir umut
kapý komþularý
Çay acý hala yalnýz içince
ve gürültüyü sýzdýrýyor
mutfaktaki ahþap pencere
Hala þarkýlarýn ritimlerini tutturamýyorum
Çöpü çýkarmayý unutuyorum
Balýðý tavada sevmiyorum
Saymadým ama
galiba sigarayý iki paket içiyorum
Sen zaten biliyordun ama deðil mi Lelia
gidersen kökümden devrileceðimi
Sahi veda ederken bu yüzden mi
silah gibi kullandýn mimiklerini ?
Özgür SARAÇ / Râzý
22012019Denizli
Þuraya bir tesekkür koyalým sevgili edebiyatdefteri ben de seni seviyorum ...