Çocukluk Konya'm

Çocukluk Konya’m

Bahçeliydi evler, hep sekiliydi,
Samimiyet çoktu aþk ekiliydi.
Avlusunda çiçekler dikiliydi,
Sanki gülistandý çocukluk Konya’m!

Komþularým vardý; Kalfa Solaklar,
Sessizdi cadde, sakindi sokaklar.
Temizdi doða berraktý sulaklar.
Bir destandý benim çocukluk Konya’m!

Yazýn tozlu, kýþýn çamurdu yollar,
Pazara giderdi üretken eller,
Kahýrlar içinde bilinmez haller,
Unutulmaz andý çocukluk Konya’m!

Seyyar satýcýlar sýk sýk gezerdi,
Nerde çocuk görse ora sýzardý,
Kayalý park bize günlük pazardý,
Mutlu bir zamandý çocukluk Konya’m!

Bayramlarda yeni esvap giyerdik,
Hal hatýr sorunca bayram sayardýk,
Dualar alýnca manen doyardýk,
Coþkulu mekândý çocukluk Konya’m!

Ramazanda Konya baþka olurdu,
Mahalleli camilere dolardý,
Ne güzel hatipler vaizler vardý.
Öðütle donandý çocukluk Konya’m!

Kazým Öztürk (ÖZTÜRKÇE) 18 Ocak 2019
Sosyal Medyada Paylaşın: