Yalnýzlýðým ben. Bir ýþýk uzanýyor gökyüzüne ve ellerim... Gelecek bir zaman deðil umut sanki, Ömrüm duygulardýr, kalabalýkta yalnýzdý ömrüm, Bir resme öykünüyorum her sabah, Sanýrým ona kendim de alýþtým : An gelir, çizgiler deðiþiverir, beðenmem.
Ben yalnýzlýðým, Düþlerim düþüncelerime uzanýr, Ah bu duygular Adam etmez beni, Malumudur denizin tuzunda gölgem, Derbeder bir þey olmalý umut, Bulur yolculuklarý.
Yalnýzlýðýn resmi yoktur, Rengi hiç olamadýðý kadar,
Duvarda gölgene öykündüm, Bu sen misin, Ýçimde bir satýr karalar beni, Yalýnkat sözlerim, Öyle anlamsýz, Bakar öylece resimsiz yalnýzlýðým
15.01.2018 00.13 AKHÝSAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
süleyman yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.