B A H A D I R

Derse bir hekim, “Nasýlsýn bakim, daha dahadýr…?!”
Yalnýzca bir “Elhamdülillâh…” der yiðit bahadýr
“Caným, orasýný anladým…!… Daha, daha…?!” derse,
Konuþma hekimle hiçbir sahadan bir dahadýr…

Devâlarýn baþý yaratana hamd-û senâdýr
Hamd-û senâ edemeyenin her hâli fenâdýr
Fenalaþtýkça artar isyaný o enayinin
Girdiði çark girdaptýr; o ne fena bir belâdýr.

Gel vatandaþ, bahâya gel! Bahâ ahadýr…!
Derlerse inanma, o bahâ nâ bahâdýr
Bir tür geceliktir o bahâ eninde sonunda
Ki, onun da sonunda giyeceði sabahadýr...

Öz konuþur dâhî; çünkü konuþtuðu bahâdýr
Az konuþsa dahi, dünkü konuþtuðu ahadýr…!
Çünkü ter-û tazedir, üstünden bin sabah geçse de,
Deðerlenen hak bahâ ki, daha, bin sabahadýr…

Herkesin sabahlýðý vardýr gardrubunda hazýr…
Giy dur sabah-sabah, akþam-akþam… ki, bedavadýr
Cardiyeliye ne gerek…? Mardiyeliye(!) gerek
Yusuf’un gömleði gibi görülecek dâvâdýr.

Ne gömlekmiþ ama…?!... Card… diye de yýrtýlmaktadýr
Ýçindeki, köle diye ucuza satýlmaktadýr
Ýçi dýþýndan bahâ, dýþýysa içinden bahâ
Diyeyim daha… Ýçi zindana atýlmaktadýr.

Nasýl bahâ…, demi ama?!... Bahadýr zindandadýr
Onu zindana attýran Züleyha mendamdadýr
A be Züleyha, o iþ öyle kolay ha…?!... Bekle, gör…!
Bekleyemezsin… Senin gibi güzel meydandadýr.

Sosyal Medyada Paylaşın: