Her zaman arkadaþ olan köpekle koyun Bahtsýz yaþamlarlarýný anlatýyorlardý birbirlerine. Ah ! dedi koyun, aðlýyorum ve titriyorum Kaderimizin mutsuzluklarýný düþündüðümde. Sen, insanlarýn esirisin, nankörlüklerini seversin, Her zaman itaatkârsýn, sevecensin, sâdýksýn. Sen, ödülü olarak çabalarýnýn, Tekmelenir, çok kere can verirsin. Ben ki onlarý her yýl giydiririm, Sütlerini veririm, tarlalarýný gübrelerim, Her sabah ailemden birinin Bu kötüler tarafýndan katledildiðini görürüm. Kalanýný da onlarýn meslektaþý kurtlar parçalar. Bu insanlýk dýþý yaratýklarýn kurbanýdýrlar, Yalnýz onlar için çalýþýrlar, onlar tarafýndan öldürülürler, Ýþte bizim kötü yazgýmýz bunlar! Doðrudur, der köpek : ama daha mutlu olduklarýný mý sanýyorsun, Yol açanlarýn, sefaletimize? Aldýrma, onu çekmek daha deðerlidir bacým, Kötülüðü iþlemekten, yine de.
Jean-Pierre Claris de Florian (1755-1794) Çev. Sunar Yazýcýoðlu Sosyal Medyada Paylaşın:
sunar yazıcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.