KÝM ÜFLEDÝ
Ýçimdeki ocaðý kim üfledi söyleyin
Yýllar yýlý dinmemiþ yýllar sonra böyleyim
Küllendi söndü derken alevlendi yanýyor
Hararetle yandýkça için için kanýyor
Gecelerde dört duvar tavanla taban birde
Anlattým merhem oldu içimdeki bin derde
Sesime ses eyledi benim ile inledi
Hiç gülmedi halime sükût ile dinledi
Daðlarda derelerde aradým serin sular
Söndürmedi harýný saklandýðým uykular
Sazaklarda üþüttü estirdi poyraz yeli
Arkamdan alay etti mecnun deyip zýr deli
Derya deniz geçerek sarp yamaca yaslandým
Döküldü gözlerimden gözyaþýylar ýslandým
Meðerse sönmüyormuþ küllenen köz içinde
Alevlenir üflersen ummadýðýn biçimde
Bozkýrî içten içe gizli gizli harlandý
Tek taraflý bu derdi kaldýrmaya zorlandý
Of demeye korkuyor tutuþup alev alýr
Bitmeyen bu sevda da yorulur yolda kalýr
Adnan SÝVRÝ/BOZKIRÎ 10.11.2018