görüp duyup dokunup anlatamadýðý þeyler oluyor insanýn modeminden yayýlan bunca uðultu ellerinden tutup nefretin bunca Platonizm’i aþk annemin zýt kutuplarýna bölünüyor babam suya çarpan taþ kapý dýþýn tek bacaðýndan okuyup bir cumanýn ýþýltýlý ýslýðýndan öðreniyorum karanlýða sevdalanmayý tüm sözcükler duvardan dökülüyor yine de canlýlýðýn led hali bu göðüs sývama þalterini kapatan kedi ölmüyor ama kat kaçtan düþse de kalkýp kýrýk bacaklarýmýzý topluyor seviniyoruz bir kadýnýn kor saçlarýna uyumaya dokuz kez dirildi su omuzlarýmýz aðrýyor adýmlarýmýz fýrtýna ne de isterik sevgili
þimdi
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.