Yolun Sonundayım
Baktýkça arkandan gönlüm daðlanýr,
Usulca eðilir baþým içime aðlarým.
Sessizce dilim ismini fýsýldanýr,
Eðer yoksan söyle ben ne yaparým.
Sakýn dur deme anlamýyor bu kalbim,
Adýný duyunca dur desem de dinlemiyor.
Lâl oldu dilim bir tek kelam edemedim,
Kaç ay geçse de o gün aklýmdan çýkmýyor.
Uðruna veririm canýmý, ölesiye sevdim,
Maðlup oldum gönlüme, bir türlü söz geçiremedim.
Anlatamam duygularýmý, sen de görüyorsun halimi,
Lakin bir söz söylemedin, öylece býraktýn beni.
Izdýrap içinde kaldým geçmiyor kara geceler,
Olmuyor düðümleniyor boðazýmda söyleyemediðim sözler.
Gülmedin yüzüme kapandý üzerime pencereler,
Lambalar da sönük, sensizim, yalnýzým, periþaným,
Uslanmayan kalbime uydum, artýk yolun sonundayým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.