Her gün üþüyerek uyanýyorum yataðým da Ýçim de sessiz çýðlýklar kopuyor sürekli Durduramýyorum içimdeki seli, fýrtýnayý Nefesimi kesiyor ,nutkum kuruyor Susmuyor ,susturamýyorum onu
Gecelerimi zehir ediyor, beni benden alýyor Adýný koyamadýðým bir çocuk var içim de Bilmediðim tanýmadým ,beni korkutan Susmuyor, susturamýyorum onu
Bana benziyor aslýn da, hýrçýn ve deli Elinde umutlarý gitmiþ gibi baðýrýyor Ben bu sesi hatýrlýyorum aslýn da Caný yanmýþ belli, almýþlar hayallerini Susmuyor, susturamýyorum onu
Nasihat vermek istiyorum dinlemiyor beni Ne istiyorsun diye baðýrýyorum duymuyor Sadece aðlýyor, duymak mý istemiyor Bilmez mi insandýr gam ve kederle büyür Susmuyor, susturamýyorum onu
Annesiz babasýz büyüyen bir bebek Aç ve susuz kalmýþ bir yetim Dünyaya küsmüþ, hayalleri yok olmuþ Elinde þekeri alýnmýþ bebek Susmuyor, susturamýyorum onu VAHÝT VOLKAN SEVÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
volem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.