Ve geçip gidiyordu iþte yine günler Sensizliðe çýkýyordu her bir sokaðým Kalbimdeki o ince sýzý durmaksýzn hatirlatmaktaydý seni bana Öldürürse beni birgün, iþte bu ince sýzý öldürür
Tutundugum tek þey düþlerim þiirlerimdir þimdi Ben her günüme geceme yine seni katmakla meþgulüm Sensiz doðan günü sensiz batan güneþi ne edeyim Öldürürse beni birgün, iþte bu acý gerçek öldürür
Öksüz bir çocuk gibi itilip kalkýldý yüreðim Gözyaþlarým bile kendiliginden akar oldu þimdi Tutulacak ne çok yasým varmýþ baktýmda bir kalbime Öldürürse beni birgün, iþte bu hüzün öldürür
Þiir-Edibe Toðaç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Edibe Toğaç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.