Güneþin olaðanüstü mucizesiyle sanki, Havanýn uyuþturduðu ve donun esmerleþtirdiði dallarda, Çiçeklikteki güller açýyor kýrmýzý kalplerini, Daha bitkin ama daha câzip hâlâ.
Kýrmýzý taç yapraklarý çayýrlarý örttü . Aðustos, altýn sepetinde, geride kalanlarýný topluyor : Ama iþte, birden, baharýn demetleri Son mevsimin sabahýný mis gibi kokutuyor.
Ölmek istemeyen gül aðaçlarýnýn üstünde, gördüðü için, Çiçek açtýðýný, kýrmýzý bir kanla dopdolu, tomurcuklarýn. Rüzgârýna, yaðmuruna ve kýraðýsýna raðmen sonbaharýn, Korular çok memnun, gökyüzü ise þaþkýn.
Rüyada iç çekmek ve gülümsemek gibidir sevdadan, Üzgün bir akþamýn bu çiçeklerde sergilediði, Bir günlüðüne yükselen ve taçtan taca yayýlan, Solgun baharlarýn ruhu.
Kötüleþen bahçenin gecikmiþ çiçeklenmesi, Ölmüþ kuruntularýn ve geçmiþ mutluluklarýn Hoþ kokusunu ve pek hoþ yumuþaklýðýný Hissedersiniz, dikenine raðmen, tatlý hatýralarýn.
Nérée Beauchemin 1850-1931 Çev. Sunar Yazýcýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
sunar yazıcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.