İnce düşünen adam heykeli

ÝNCE DÜÞÜNEN ADAM HEYKELÝ

Bir solucanýn gövdeye týrmanýþý...Yükseldi boðazýma kadar his
Dudaðýmý ýsýrdým. Dirseðimi yaslayýp bitsin dedim
Limanda sana baktým.
O hiçbir adama benzemeyiþindeki kusur
-suz kalp sendromu.

Ellerine emanet aidiyet. Öyle yokuz öyle olmamýþýz ki... Rastlaþmadýk sokakta
Duyulmak istenmeyen o yerde iyileþme hissimi kaybettim
Sana çarpmayý sahiplendim. Yankýmý soldum sessizce
Unutuluþu, eþiðe koy usul... Uçurum iþte bu
Boynuma býraktýðýn dövme yanýðý sýcak
Film bitti -the end- yaramdaki tanrý.

Boþluðun içinde ýsýrýlmýþ bir elma gibi
Dur, çürü ve bozul -Yok öyle yaðma-
Çölyak aðrýsý rihterinde kývrandýrýr aþk
Bir katedral olup bak üþüyen nefertitiyi gör
Ateþinde bir avuç tutumluk yer var mý?

Sol kulaðýndaki küpende hatýrladýklarýn
Keskin viraj ve patika. Faunasý yok otlar topladým
Bir kriptolog tavrý irisimle... Yüzünde çizgiler, gözlerinin altý ne çok ýrmak
Kaþlarýnýn arasý... Çok düþünce çok gece yarasý

Hüznündeki koridoru geçtim Nietzche soðuðu kalbimde
Vukuat sona erdi. Celse düþtü... Tamam
Ýnce düþünen adam heykelim! Bahçemde kal.

AYFER KARAKAÞ

AKATALPA, Mayýs 221. Sayý
Sosyal Medyada Paylaşın: