İnsan Sevince

Hiç kimse gönlüne koyamaz posta
Akýl izne çýkar insan sevince
Olsa da bedeni komalýk hasta
Feleðe yan bakar insan sevince

Kalsa da bir ömür çile hamalý
Ar gelir sevene kural ihlali
Aklýný yurt bilir yârin cemali
Beþe selam çakar insan sevince

Gönüller aþk için Hak’tan acente
Tutulamaz canlar O’ndan vareste
Gösteriþi sevmez elinden öte
Kalbe kýna yakar insan sevince

Ýmkânsýz þey yoktur fiiliyatta
Gerçekler deðiþir düþle hayatta
Çok sýrlar gizlidir muhteviyatta
Taþa tohum eker insan sevince

Verince ikrarý, edince yemin
Menziline yürür kendinden emin
Ben benden bilirim, baþta Kerem’in
Tahtýna göz diker insan sevince

Hep ayný kalsa da sevide töre
Deðiþir boyutu kuluna göre
Çözülene kadar vuslatta þifre
Kara sevda çeker insan sevince

Nüksedince bende aþkýn saf hâli
Anlayamaz beni normal ahali
Harmandan Rahman’a çýkarken yolu
Kays’tan kopya çeker insan sevince

Menekþe, papatya, karanfil, lale
Yedi kat yabancý, yedi sülale
Delibal yanýnda, melekler bile
Önünde diz çöker insan sevince


Celil ÇINKIR - DELÝBAL

Sosyal Medyada Paylaşın: