Aramayın Beni...

sanki annemin karnýndan deðil
kemanýn çiçeklere duyduðu aþktan doðmuþum
aramayýn beni saatlerin asýlý olduðu evlerde
ayakkabýlarýn mecburi istikametlere yürüdüðü þehirlerde
ruhumun gölgesi düþmez kaldýrýmlara
gövdemin uykulara daldýðý yerlerde salamadým köklerimi
güçlü bir kaosun dingin renkleriyim
bir piyano konçertosunun kalbindeki gizli dere
o derede süzülen kuðunun gözlerindeki siyah büyü
ve yaðmurun mutluluða uyandýrdýðý düþlerin aynasýyým...

aramayýn beni para hýþýrtýsýnda
kravatlarýn çimen kokusunu örttüðü yerlerde
kaçarken zamanýn avlusunda
tökezlemiþ firariyim
býrakýn ellerimi,
yüreðimi kavrayýn
ve denizlerin sonsuzluða vuran
dalgalarýna gömün adýmý...

✒T.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın: