kiþi baþýna düþen mutluluk sayýsý giderek azalýrken hayatta
yüzünde açan gülüþün yüz ölçümünü alýyorum
gözlerinde yansýyan aynamda
yalnýzlýktan korkup muhtaç olasýn diye varlýðýma
bensizliðe kýyamet giydirip
felaket tellallýðý yapýyorum
çaktýrma
farkýndaysan zor iþlerle meþgulüm
yaz sýcaðýnda ter tutan kelimeler bir yandan
mevsime has
bize nazýr manzaralar bulayým diye ufkunda
bir tutam mavi
üç ölçek sessizlik
ve bir dalýn yardým ve yataklýðýnda iþbirlikçi kuþ sesi olsun diye fonda
ne rüþvetler verdim bilemezsin
cinlik geçen aklýma
þimdilik mevsimlik iþçinim kalbinde
teninde tuz
dilinde zikre sebep olmak adýna çalýþýp
çapalarken harfleri
ömrünün hatrý sayýlýr kitabýnda yerim olsun diye biraz da
yani kadroya alsýn diye aþk
ki meþkin yalýn hali saman gibidir bilirsin
avuçlarýnda mum
tüylerin ürkek
tutuþmak için söyle
baþka ne gerek..
gece baþýna’ düþen yýldýzlardan dilek topluyorum karanlýkta
sýra sende
ay olup samanlýkta
seyran ol gözlerime..