AYRILIK Ayrýlýk vakitlerinde burulur yüreðim, biliyor musun? Yoksul çocuklar gibi hissederim kendimi. Çatarým kaþlarýmý feleðin yüzüne! Bakar dururum ardýn sýra, doymadan. Nefesim bir hoþ alýr verir. Hasrete tutsak olurum. Ayrýlýk, ah ayrýlýk! Bir kuþun uçmasý, Bir geminin yavaþ yavaþ kaybolmasý ufuktan, Ve bir garibin yalnýz baþýna aðlamasýdýr ayrýlýk. Ayrýlýk, ah ayrýlýk! Ne kaldý geriye gidiþinden, Bayram gibi gülümsemenden gayr!.. Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.