ÖLÜME ÇALINAN GRİ
Bulutlar boðdu
Önce bir uçurtmanýn ucuna takýlmýþ serüven çocukluðum
Sonra serçelerin ezana yakýn çýðlýðýnda bekleyiþimdeki geçliðim
Yaþlýlýðým nerde bekler
Söylemiþmiyim?
Beni bulutlar boðuyor bu sisli havada
Kalbimi sýkýþtýrýyor her bir karaya çalýnmýþ rengi
Özgür býraktým diyorum renkleri
Olmuyor griyi hapis etmeli
Daralýyorum bu havalarda
Ýçime oturan özlemler bastýrýyor topraðýmý
Eþip geçiyor daðlarýmý
Böyle havalarda ýþýðý düne yakmalý
Aklýma kötü insanlarý getiriyor gökyüzü
Savaþ sonrasý aðýtý hatýrlatýyor yaðmurun sesi
Þimþeði görürüm kýrmýzý mavi
Gök gürültüsü ambulans sesi
Ne bileyim iþte sevemiyorum bulutla hatýrladýðým eskileri
Þimdi öylemi olduk be gülüm
Yeniler çok mu güneþli
Bi kaç yýl önceki camdaki arap kýzý
Artýk oda beþ yaþýma gitti
Sevmiyorum gri tonlu þimþekleri
Beni yalnýz býrakan
Ýçimi yakan o adamýn simasý gibi!
Ellerim boþta düþtüðüm yerin dibi
Çok yüksek deðildi
Henüz zaman daha yeni
Ölüm kalým yüksekten atlayan isyankar gibi
Ýhanet eden bu ýþýk bana aydýnlýðýný vermeyecek sanki
Bende battým artýk yoruldum
Kalem kaðýdý sinirden yýrtar gibi
Sus bulut!
Suçunu gizleme bari
Her urgan sýrtýmda bükülür
Sözleri batar O Tirmizi
Gördüðüm duyacaðýmý
Kader belayý arattý sanki
Baþkasýnda ararýz suçu
Dünyaya hakim olan insaoðlu
Farketmez resmi
Bilmez tuvalin ölüme çaldýðý
O gri tonu
Gelde hapset bu rengi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.