Kaç kere denedim sevmeyi,
Sevilmeyi kaç kez itip bir kenara,
En yakýcý yaz aylarýnda açan o güzel kokulu kadýnlar varken,
Ben dondurucu bir mevsimi seçerdim,
Severdim donmak pahasýna,
Sýcak bir þarap ýsýtýrdý dudaklarýmý,
Kanatýrcasýna doldururdum her seferinde kadehimi,
Kadehimde þaraba benzer kelimeler,
Kana susamýþlýktan betere dönmüþüm,
Ona susamýþým yani,
Siyah gecenin karasýyla yazardým günahlarýmý,
Gündüzün beyazýnda bile izi kalýrdý,
Altýna sýzmýþ sevaplarýmýn,
Sevaplarým sayýlmazdý,
Göz ucu acým yapardým her bir anýmý,
Bileklerimin caný yanardý elbet,
Her hata da kesik atardý hayat en derinime,
Titretirdi ölümün ayazý,
"Olmak ya da olmamak deðildi mesele Shakespeare"
Ýkisi de aynýydý,
Acýtýrdý,
Parmaklarýmýn uzandýðý yerler hep benim sanardým,
Kaðýttan uçurtmalar yapýp savururdum rüzgara,
Nereye giderdi onlar..?
"Þimdi ayaðýma takýlan onlarca kâðýt var Shakespeare"
Aþk mektubuna benzer,
Çamura bulanmýþ beyaz kaðýtlar,
Griye dönmüþ,
"Kelimelerim uçar,düþüncelerim yerde kalýr" demiþsin ya hani,
Þimdi anlýyorum ne demek istiyorsun,
Kelimelerim uçtu dudaklarýmdan,
Düþüncelerim ayaklarýma dolandý,
Kimi zaman nefesime barikat oldu,
Kavgaya tutuþtu kalbimle,
Canýmý yaktý,
Ölmeye benzemiyor ama bu,
Kelimelerim cennete eremedi,
Baksana sanki hergün eziyete maruz kalýrcasýna çýðlýklar atýyorlar,
Anlaþýlan aþkým cenneti karþýlamaya yetmedi,
"Ah kefenler giyindi kardan beyaz"
"Sarýldý çiçeklere"
"Arar arar sevdiðini bulamaz"
"Aðlayanlar içinde.."
Hergün aðlýyor kelimelerim "Shakespeare"
Söylesene aþk bunun neresinde...
Bir de "Pollyanna’ya" sözüm var elbet,
Hangi karþýlýða satýverdin hüzünlerini de,
Mutluyum diye kandýrýrsýn bizleri...