Avuçlarýma döküyorum sevdâný. Kimse bilmiyor belki sana nasýl hasretim. Yazsam þimdi ellerimde hâl kalmayacak biliyorum. O yüzden Avuçlarýma döküyorum sevdâný. Kimse bilmese de olur, Seni nasýl özlediðimi... Rabbim biliyor beni...
Avuçlarýma döküyorum sevdâný. Duâm...Duâm hep ayný. Birinci sýrada anne babam. Ýkinci sýrada sen. Her gün yalvarýyorum Allah’a. Vuslat... Vuslat... Vuslat... Avuçlarýma döküyorum sevdâný. Rabbim de biliyor senin adýný... Bazen aðlarým diye yazmaktan korkuyorum seni. Bilirsin, içime atarým ben derdimi. Susmak, Susmak en güzel huyumdur. Ve en çokta sana susuyorum. Gözleri ile seven bir adamýn kütüphanesidir susmak. Zira peygamberimizin de sünneti. (Sa) Belki hakkýný veremedim yazmanýn. Adýný yazmadým. Haykýramadým seni... Ama üzülme azîzem, O biliyor! "Avuçlarýma döktüðüm sevdamýn adýný..." Þüphesiz bir gün kabül eder duâmý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Altıntaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.