Kapatýn bütün beyaz ýþýklarý Güneþi düþürün gökyüzünden Yýldýzlarý kuþ gibi Ceylan gibi avlayýn Tarumar edin her þeyi Yakýn yýkýn Beni yýkýntýlar arasýna býrakýn Çünkü o kadar karýþtým ki karanlýða O kadar kaldým ki içinde O benim tutkum oldu Ben onun esiri
Ama biliyor musun cancaðýzým Böyle deðildim ben Lakin böyle yaþamaya mahkum etti namertler Daha çocukken çalýnmaya baþlandý her þeyim Önce bilyelerim okuldaki defterim Sonra içimdeki sevgiyi Sonra gözlerimdeki güzelliði çaldýlar Ve sonra Adým adým sürükleyip hapsettiler beni O karanlýk denen cehenneme
Þimdi yüreðimde bir soysuzun sevdasý Elimde onu hala yazan Bana ihanet eden bir kalem Onu söylemekten vazgeçmeyen dilim Adým adým adýný kaldýrýmlara iþleyen ayaklarým Ve hala onun için atan kalbim varken Iþýklarý görmek niye Güzellikleri görmek niye Söyle cancaðýzým Söyle niye
Biliyorum þimdi unut dersin bana Aç bir beyaz sayfa Yak bir sigara Ve baþla yeniden hikayeni yazmaya DERSÝN Dersin dersinde Ne yazacak kalem var Ne yazacaklarýmý görecek bir göz
Neyse cancaðýzým Bak bu hikayeninde sonu geldi Ve herkese yol göründü Meydan sahnesi onlara Dar aðacýnýn yoluysa BANA DÜÞTÜ CANCAÐIZIM Bana ... Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.