şafaklar gün sayar

þafaklar gün sayarken ýslanan yaðmurda
bir orman sessizliðinde irkildi yüreðim.
yitik bir þehir sakladým her an koynumda,
sordum cümleler denizine, ben kimim ve neyim?
***
ey güzelliðini ruhundan alan aziz insanlar
ihlas ve samimiyettedir, huzura açýlan kapý
bedenine kýymet veren bu hallerden ne anlar?
inanýn daha bu dünya’ da iken, yutmuþtur hapý.
***
emanetiz bu dünya’da kalp kýrmaya elbet deðmez
kalbi siyah katmerlilere dikkat çekmekti maksadým
açýpta yarýp bakmadým lakin, yansýttýðýndan neler belli
ah bu dünya bana göre deðil, kalmadý tuzum ve tadým.
***
ben , artýk karþýlýðý olmayan , ucuz bir sevda gibiyim
ve …her kes kendi cephesinden haklý ki , söyler sözünü
ýssýz bir ormanda mýyým yoksa sahili olmayan bir denizde mi?
ritimsiz ve baþýboþ bir hayat içinde, hüzünlü kalbim gibiyim.
***
ey laftan anlamayan gönül...

hislerin de yaþamazsan, çarpar mý sanýrsýn?
her günüm taze çiçek gibi, heyecan duyar mý?
zaten yazýlarýmdan biliyorsun, beni iyi tanýrsýn
sevdiðimsin dediðimde; bu can sana, kýyar mý?
***
diyorum ki ;
kendi yüreðini ýsýtamayacak kadar güzel düþünemeyenlere
þiir okusan ne olur ? þiir yazsan ne olur ?
bizden gizlenmiþ bir Allah sesi var, lütfen kalbini iyi dinle.!
zindanlar dolu olabilir yusuflarla,ki; yine Allah’ýn dediði olur...
***
yusuferdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: