ökcesinden baðcýklarýynan asýlýydý yoldan yandaký köþe eðrede “geçi gönü”nden bobamýn çarýðý ebecezim “ha bi yadiðer iþde” “hinci çarýðý bilen, keyen mi ðaldý” dedi bi de çemrediði öneceðinden çýkardý “nazar boncuðu” cýzýlý gýnnebi ucunda guru; güççük bi tosba(ða) yavrýsý bi-kaþ dene de iðde gliði guru çarýðýnan ahbap olup da barabar yarennið etsinner uçu haralda çatý çatýlaca(ðý)nýn arifesinde mertekler üsdüne “aþýk makesler” atýlý(r)kana "ay yavrým, ha hunu eðreye bi mýhlayvývisen ben de hepiciðinize halvalý çomaç dürüvüren" Aziz Emmi; “o golay Döndü Ebe; siz bana eþþe(ði)n iþdiði sudan verin önþe” deragap güçcük tasýnan yeni desdiden Günsüz Suyu eletim, ellerimi baðladým önümde, dibini fýcýtýp ötelere “ömrün uzun ossun, düðünün güzün ossun” dedi “alcan gýz bek gözel ossun” deye de ekledi Mercen Kazým; yan-yan bakýp Bobuþ Emmilerin evine “aman deyen asdaným benim gibi fakýr gýzý alma, gözünü doyuraman valla” “Aziz Emmin gibi zengin gýzý al, boban gibi fakýr galma” “len onun bobasýnýn gayýnbobasý goca köyün en birinci aðasý” “emme bobasý getmiþ varmýþ tarlayý daþlý, garýyý gardaþlý yerden almýþ” “adamýn bissürü dayýsý, dezesi var a gapberif geder de zengin bi bobanýn bi ðýzýný alýllar” Aziz Usda sakýzýný yapýþdýrdý düðere, sarýlalak bobadan eðreye makes düðere, sarkdý eðreye, her e(h)timala ðarþý ayaklarýndan duttu Galfa Kazim aðzýndan aldýðý sekizlik yesyeni mýhý çakdý yarý beline gadak, ucunu keserin deliðiynen yamalak nazarlýklarý özene-bezene yamdýðý mýha geçirdi makesin yoldan yanna, ta en ucuna" perçinleyvidi.. ikindin geçeni iki "boba" arasýna ip gerilince Üssüðün Melit “dellal” ünner gibi ahaliye "gene mi geldii.. gene mi geldii Cennet-i âladan beri mi ðeldi" deye ünnedi
herkeþler çapýt, çevre, yazma, havlý getirdi.. o verdi; Çýrak Memed bobalar arasýndahý ipe serdi Usda Melit elinde gösderelek devam etdi.. kim ne getirdiyse tek tek ba(ðý)ralak ünnenirimiþ “Küpüþ Hesne Gellabam peþkir getirmiiiþ..” “ovada çifti iþlesin, daðda sürüsü kýþlasýn oðlan eversin, gýz gelin etsin o bizi memnun etdi Allah da ehliyalýný bahtýyar etsin” Derviþin Kazim “senin okuluklar yýðýldý ðaldý” dedi eðrede ipi nazar boncuklu, iðde glikli tosba gurusu bi de bobamýn baðcýklarýndan asýlý çarýðý eyatlý bir yel esse barabar savrýlýr tosba gurusu, esgi çarýða ildikçene “gýldýr, gýldýr” sallanýr.. ýldýr ýldýr parýldar ipindeki mavý “gök boncuk”, “nazara birebir”, “eyi kine asdýr(t)mýþsýn Döndüce; mavý!; gök-göze bek eyi ðelir” “Allah gök gözlülerin nazarýndan emin eylesin” deye içimizden gizli gizli bildiðimiz her dovayý okurduk.. tüm dovalara eþgere “Amin” der, elimizi yüzümüze sürer hemi de kaþlar-kaþlar kerre! ha? bi de neyeyse bi dene bile “cizme” olmadý ðetdi bizim evde----------
***
agamýn papbasý bana geçince taha do(ð)rusu, ona yenisi alýnýnca benim olan “yirik papba” ya týð, piz ve mumlu ipine(n) Üssük Dede ðibi özene bezene yorakla yama kimbili(r) Dedemde taha ne hünerler varýdý; mübarek her iþine “dört elle” sarýlý(r); gatiyen müsama(ha) etmez gayafiþi iþe erinmez; cam gýrýðýynan sürter, ele alýþdýrýr el gadak tenikeyi, yeni mýhýna(n) nokda-nokda deler solüsyon uçu zýmpara, saplýk uçu dörpü uydurur kesere-bele, gazmaya-küreðe, gosaya sap dakar söðüt dalýndan orak sapý uçu þiþ yakar, deler saplar pinarý üter-eðer-büker; eðeyf, atký, dirgen, çekgi yapar, ýsladýr gönü beldenat sýrýmlar harman süpürgesi döðer, gosa diþer, yortu döþer lazým olaný benden isder, boyumdan böyük iþ buyurur bizde yoksa gonþuya yollar iþin yoðusa; geþ annacýna bak dur azameti, ciddiyeti; mahareti seyiret sayesinde müstamel yoraklý papba, acanta olur “meh bakalým aðða! taha yesyeni” dedi kendi elceðizleriynen keydirdi, “agayýnkýndan gabadayý oldu hemi, hemi de bu gýslavet” aklýsýra keyf baðýþladý haddizatýnda meselenin aslý-asdarý benim uçu(n) en möhümü onun “elinin emeði” olmasýydý gerisi hekaye, zaten yani öyle münasip görmesi yeterdi bana necik gerisinden; ötesini neneyen, valla etiraz aklýmýn ucundan bile geþmezdi "O" ne derse inanýrdým, sýmsýký duttum, ayaðý gýrýk geçinin buynuzlarýný debelendi gaale almadým, damýn gözarasýnda zipli, mýh sandýðýnýn alt tahtasýný getirdi çuvaldýzýnan seyikledi , þelek çapar yazmýþýn arka bacaðýný yerli-gatli yerli : ol gör, bir türlü, asla, mümkünü yok goyvumadým.. içim getse de "beðirmesi"ne aldýrmadým bi yandan da imt(ih)ama devam etti “Allah kaç?, nerede?” “……….!” “kimin ümmetisin”, “……….!” “kimin zürriyetisin” “……….!” "imanýn þartý" “……….!” "islamýn þartý" “……….!” "oku bakalým Gulfalla’yý" “ ……….!” nayeti epeyi bi sustu, çapar yazmýþýn caný yanýyomuþ, aldýrdýðý-maldýrdýðý yok ni’nesin dedi(ði)ne ðöre "bu iþi yapmasý" gereðiyomuþ baya bi fakýt gözlerimin içine-içine baktý duralakdan dene dene gonuþtu “-aðða” dedi, gene epili bi durdu; dut yemiþ bülbül ðibi belki de d(iy)eceni unutdu; ben de sustum! bekledim tabi aðzýnýn içine bakdým durdum “süt dökmüþ kedi ðibi” çok böyük bi ðarar verdiði belli böyle zamannarda cýzýrtý edilmezdi “bekle! anandan evel ahara ðirme” derdi gözüyün içine içine bi bakar, o ðadar nayeti “deliðanný!...” dedi, duralakdan; “hu an etibarýyna(n)” .. “senin yetimlik-gopillik bitti adamakýllý; böyüdün ga(y)ri” sen baya bobayiðit bi herif oldun, bak hinci aklýma ðeldi de hakkaten yau! ben o ðün böyüdüydüm sanýsýn o takike boyum uzadý þýrkdüþtüyü kendim aþtým, eþþeðe kendim binmeye yeltendim; o ðün ik-diba Mullapak depesinde daþ çýkaran bobama ommaþlý azzýk götürdüm.. he(y)benin bi ðözünde daþ! ötekinde güçcük desdiynen su! asýl mesele Leleklerin Garabaþ Osmançavýþlarýn Güdük Köpek korkusu baþga gorkduklarýn ne dersen Gökderenin bozyamaç Azizlerin deremalle köprüsü iki aðaç besmele çekdim Hacallar mallesine varana gadak dova okudum çelimsizliðimi, gebeþliðimi unuttum, Harmanyerini geçip köpekleri aþýtladýnca kendime ðeldim, iresmen beyo(ð)lu ðibi gasaldým.. yorak yamalý gýslavet papbalarýmýna(n) boz eþþe(ði) ma(h)mýzladým
umurumda deðilidi gýslavet papba.. ayaðýmý vuran yama… dedemin elinden yorak..! papbam eþkere birkaç numara böyüðüdü oyusa dedem; “seneye de keyersin” deyicekleyin.. avundum.. barnaklarýmý büküp, pabbanýn kahýna basarak “tarrýk-turruk” sürüdüm. memnin olunca gardaþým uçun örkenne eðreye çuncak ; bana da söðüt dalýndan bi "at” düzüverdi, halý ipinden gemli ilk atýma atladýðým gibi “daahh” dedim, yarýþa götürdüm çoktan süngerli dona, askýlý pontura terfi etmiþ akranlarýmýn yanna akranlarým bile adam yerine gomadý getdi bi kerre bile! bi yannýma biþiy olu(r) deye
***
Bobuþ Emmilerin evin ardýnda böyük-güçcük o(ð)lannar her evden bir-kaçar çocuk, baðrýþ-çýðrýþ þamata bi-kaç da “erkeð aþa” Menevþe arada bir dambaþýndan zokurdanýr herkesin agasý, anasý-ebesi, arkasý-galesi var biþiy oluruna-olmaz müdaleye hazýr etirafdan cazý ðibi bakýþýp durular akrabacak, akrancak; doluþduk el sýrasýnda, güya; söðüt dalýndan da olsa; atý olan yeniyetmelerden olmuþtuk ne zamandýr özenir dururudum onnara aðasýndan, anasýndan gorkduðum çocuklara döðülmekden-söðülmekden deðil “kimseye çatman” “kimseynen döðüþmen” “kimseyi gapýmýza nizeye getirtmen” “arsýzlarýn çoc(u)klarýndan uzak durun” derdi bobamgil “döðüþ-nize olursa ben garýþman” ne topuk; ne aðaç.. ne günyaðsalayan.. ne tel tekerli araba, ne fýrfýr ;.. ne cýrcýr ,.. ne de ötekiler gibi týmýlý býçak hucuma ðeþdik, yeni yetmeler, ferikler.. baldýrýcýplak, basma fisdanný, akdoncak Hapbanalarýn fýrýna do(ð)ru Müslük çeleninin dibinde çömelmiþ emmiler akýn etdik cümbür cömat; elbirlik havada burcu burcu hakgaþlý çörek kokusu Almes Gelin el gadak beliþdirdi, nasý(l) da bayram etdik “amin, amin aþ-aþa amin” hepiciðimiz ayrý ayrý dova etdik “ölennerinizin canýna deðsin” dedik gemi azýya aldý “deynek düldül”üm gem boynumda; seðirtdim bi elimine(n) atýn dalýndan dutalak galgýya-zýplaya atbaþý olmayý bi yanna býrak, menzile utaþmada en arkaya galsam da geri galmadým, ötekiler gibi benim de aðzýmda coþkuyna "gopuduk, gopuduk.. gopuduk" sözde nal sesleri eþliðinde dört nala sürdüm.. bi taha da ata binemedim getdi ömrümçe! bi de o mavý laylomdan babýcým olmadý nedense;
***
annaçdaký gonþu evde iki mes lastiði vardý Köse Memedinen Ümmüce Çoban Ýrbemin pappasý yazýn toz-toprak dolu kýþýnan cizmesi çamurlu üþümezmiþ ayaklarý, ýslanmazmýþ çoraplarý.. omzunda guzu-yunu kepenek cabasý zemheri-memheri dinnemediler hemen her aðþam namazýndan sonura camiden çýkýnca Macar Odasýnda birikip köyün ekabir dakýmý Þaban Emmilere dünürcü getdiler; Köse Ðelininin peynirli çomacýnýn hatýrýna “münasip” olmasa ortaya gonmazdý “Allahýn emri, peygamberin gavli” dedi sakallýlar “valla ben ne deyen” dedi Þaban dede Onnar da lafý uzatmadýlar, “müsaade” deyip, “yasdý namazý”na etiþdiler nayeti "agasý Muzaferden nekdip gelmiþ" dediler de öyle; hemen o ðece Macar Gýzý gilde dünürcülerinen, gonu-ðonþuynan “aðýzdadý” yediler ekin otu ayýtlandý afýyon, kelek çapalandý tandýr ekme(ði) de ettiler Köse Gelini, Macar Gýzý .. Þaban Emmilerine(n) Köse Memedler elbirlik-barabar, yolma önü feskilenli þerbet iþdik bir dernek günü anamýn ilk çocuðuynan “kýrký garýþýk” Esme’nin niþanýnda agamýna yaþýt "görümce" Kevser; "aba" oldu gardaþý akraným “gayýnolan” M(u)ammer “aga!” iki evin yolmasý-harmaný denesi, samaný Köse Ýbirem’in boynunun borcu merdimenneri seðidelek çýkarý(rý)dý yahay valla bildiðin on þiniklikden maada çuvallarý "uzatmanýn gereði yok" deye hemen o sene “harman sonu” herkeþlerden önþe alal-acala ters atýldý, ganlý çalýþý çekildi bazarý beklemeden bazara urbaya gedilip-gelinince ev ev oku edildi; dezelere, halalara fisdannýk, emmilere-dayýlara laylom sýkma musafir alacaklara havlý, ötekinnere peþkir yazma zengin fakir herkeþlere üþ gün sonura ikindin geçeni bi cumayderneðinde bizim evden yanna yörüdü camiden çýkannar “Allahýn Emri” biz yeniyetmeler de peþlerinde herkeþler susdu; Gur’an okudular Yakýp hocaynan, Gabýþýn Musa amin dediler, dova etdiler, ellerini yüzlerine sürdüler gelsin lokum-püskevit, ellerde hanýmbudu, böyük-güçcük var demeden tüttü cýðaralar yedek “birinci”ler kulaðarkasýna sokuldu sa(ð)dýç Ýzzetin Hakký? tekgýrayna bi el “tek tüfeð” atdý, damýn ucunda söðeden eðreye mýhlanan sýrýðýn en okarýsýna “bayrak asýldý” soluk, aký bireþ yoþuk Gýrmýzýsý narçiçeði deði, baya bildiðin goyu fiþne çürü(ðü), Terzi Hasan dikiþi, deðirmi gönlünden gelen, elinin emeði bi yanný yoz,bi yannýnda Ay-Yýldýz varýdý, üsdelik alýþýlmýþdan böyüðüdü nerden baksan görünü(r)dü öte sözün beri baþý “düðün baþladý”!. etdiler-edemediler “ho yanna” bakdýlar görmezden geldi bobalar, gayýnbobalar deliðannýnýn genþliðine hörmet devrisi ðün davýl zurna; Göynücekli Cafaroðlu! dümbelekçi Sarý Ümmet þakkýdýk, þýkkýdýk telef oldu kaþ gaþþýk “görseniz bi! ortalýk nasýl þennendi” bize bakdý emmiler oyun oynamayý býrakýp en acemisinden ilk oyunlarýmýzý oynadýk bildiðini sandýklarýmýza bakýp baðrýþdýk, çaðrýþdýk, galgýþdýk “galeden galeye þahin uçurdum ah ilen vah ilen ömrüm geçirdim” .. tatar arabalarý arkasý arkasýna sakalý yerine ðodu Ümmücenin eniþdeleri he(y)be atýldý gelin arabasýna Bazarlý Fadime yenge bindi Adilin Arif, Osman Çavýþ, Kürt Veli, arkada ðalan gatýrlara gýrbaç endirdi niyeyse turladýlar geldiler Harmanyeri, Gocagoyak Mezerdüzünü durduk yerde; yarý yolda gelin aþmýþ yüzünü nayeti bi mes lastik taha ðeldi gonþuya meþin, dabanný, kösele topuklu “gacýrt gucurt” ses çýkarýr Esme’nin her sekiþinde cangýr-cungur boynundaký "beþibiryerde" þangýr-þungur Gocabaþlý Goca Yaþar iþi yengattan dökülmüþ gümüþ-bakýr bilezikleri minder, kýrlent, hasýr yastýk; sandýk her þeyleri “cedit yeni”ydi ertesiðün elimizi öptü, utandým, bi tühaf oldum ilk tefa elimden öpülüyodum üsdelik de öpen benden böyük biri birercik de güçcük mendil verdi Esme Ðelin taha; o Macargýzýnýn evindeki mavi laylom pabuçlardan giymedi.. ahýra, aðýla inmedi artýk süpürmedi, yemlemedi, saðmadý Halýcý Memet’den ödünç alýnmýþ “baþlýk” “gelin ertesinde”; kekili, zülüfleri kesildi ve evlerine halý dezgahý çakýldý yoldan tarafa bakan duvara elbirlik imelek döküldü, gülecende ip sarýldý direzi gerildi, sýrýk geçirildi eðri demir, doðru demir, maþa mengene kuruldu; Esme Ðelin er kalktý, halý dokudu günboyu modele baktý, düðüm attý “küt” “küt” “küt” kirkit vurdu Varsa da halý, yoksa da halý bi an eveli borç ödenecekmiþ peynir, yoðurt çalmadý, aþ piþirmedi o beline inen sekiz belik saçý bir daha örülmedi "nassý olsa kökü kendinde"ymiþ. hiþ biþiyim para etmedi ðetdi ne peþ para; ne verese mes de keymedim, potinde
***
ýsdar çözüleceðdi bizim eve de; "gari seneye" ðaldý cevizlerin altýnda; hasýrýmýz yarýbaþlý “göresim geldi ” ikindin geçeni seðirtdim vardým, hiþ oralý olmadý “sen get, bireþdene gelceðmiþ de” deye beni baþýndan savmaya ðakdý senin annacan umurunda olmadým, emme direþdim goca goca adamlar ellerinde cýðara varýsa da, yoðusa da coga derdindeler yapýþdým goyvumadým bobamýn golunu, Gökçe Mamýdýn gayfada her zaman ki ezberim “ebem ünneyo”ya, aldýrmadý bi türlü nayeti “anamýn böbee olmuþ” deye celallandým Musduk Memedi, Gozir Imýzý, Göple(ði)n Amadý Sarý Üseyin, Erecep emmiler gülüþtü, “o(ð)lan mýýý, gýz mý?” dediler çinzimi çekdim, domuþdum, gaþlarýmý çatdým, alt dudaðým büzülü “cangýr, cangýr” garýþdýrmadým, sovuk oraleti bi yudum da dikmedim her zýmanký ðibi “içim getse de” bi yudumcuk boðazýmdan geþmezdi gözlerimi gýrpmadým, kimselere aldýrmadým, Bobam gakdý, hesabý ödedi..
eve geli(r)kene bobamýn elini dutmadým, ilk diba;! aklýma gelen her olur-olmaz sorularý sormadým o da co(v)abýný çoð önþeden belletdiði, laf olsun kabilinden biþiyler sormadý, sözde dersler vermedi "beðenmediðin falancanýn bi o(ð)lu var” deye efendilik, hýrsýzlýk, yalakalýk, türüslük, müslümannýk üstüne uyduruk bi hekaye annatmadý hubbaya çýkacan “ey cömatý müslümin” decen deye isdikbal gereði maval okumadý özenmemi, dýkgat kesilmemi istemedi her zamanký ðibi nazar-ý dikgatýmý çekmedi senin annacan evel-evelden beridir etdiði o çok möhüm hayar-memat mezulara girmedik dolayýsýyla “evet” “hayýr” “buyur” demedim o da barnaklarýnýn birecini yumup “hu kaþ” deye sormadý bilsem de horatayna garýþýk "ha öküz ha!" demedi ben de bilgiþ-bilgiþ “bildim iþda ya gandýrýkçý..” demedim o da “bakalým ibirem essahdan biliyo mu deye sýnadým” demedi ben þargadalýk, þembellik etmedim o; baþ barnaðý aðzýnda, cüce barnaðýnýn ucuyna öpmedi sizin annacanýz önüþkü yarennikleri hiþ etmedik.. eskinki ðibi birileri geþsin öðünü almayalým deye de beklemedik esginki ðibi ne gucuk, ne mucuk mesela "Türküyenin baþþehri"ni sormadý “Fýransa mý böyük pýransa mý” peþinden; “Adana mý böyük, Bursa mý” o sormasa da ben; “Adana böyüð emme bu gediþinen, Bursa dördüncülüðü alý(r)” geþdi içimden "Cumuriyeti kim kurdu" da demedi "Ýreyisicum(h)ur, baþbakan" da vali-gaymakam da anmadý bu sefte kim olusa ossun bana bi faydasý mý var da? amat ossa ne, memet ossa ne; bobamýn o(ð)lu mu "dutun hunu, yakalan hunu" deye govalamadý, “elden gel” deyip elimi tutmadý, barnaklarýmý sýkýþdýrmadý caným acýmadý, muraylýk etmedim, ben susdum, o susdu “hopbala” da etmedi! "guþ-guþ" da iliklerimi-düðmelerimi saymadý iki gula(ðý)m avcýnda galdýrmadý, aðzýmý aþdýrýp kiloma da bakmadý her zýman “tam beþ kilo” “o gene aðýrlaþmýþsýn len” demedi barabar seðirtmedik.. dalýna bindirmedi o beni “üüüþþ” deye havanýn gatýna da fýldýratmadý, ben de “bi taha”, “bi taha” deye üsterlemedim hayada girdik, merdimenin aya(ðý)na basamadý, dama çýkmadý, seni(n)ki netçeni bilemedi her odundan geldiðindeki gibi “anaaa” deye ünnemedi dedem-ebem yoðukanký gibi “beri baak” demedi kimse seslenmeyince dediði gibi “sana derin” “bakele” “gýý” da demedi ahýra yöneldi.. goya “mallara bakmak” mahana valla!
Allah var ben de eve giremedim dam baþýnda goya bobamý bekledim “ayaðýynan güleþ dutarýz belki de týkýlama da oynamacaz bu gediþine” garþý damýn eðrelerinde orak beldenat deliklerde yýðýlý urgannar, örkenner duvarlardaký gazzýklarda esgi sele, gözer payama aþýlý erik aðacýmýz, dadýný bilmediðimiz uyuz yazalmamýz bi tek mal ba(ð)lamaya yarar, ardýç sýrýðýndan cümle gapýsý güçcüken utaþamazdým çelende serili yeni boyalý yapaðýlar herbiyerleri her biþiyleri daradým.. .. “o(ð)lan ceketini atsa alýyo anam” Ebem zokurdanýyo, her zamanký manzaram “iki eli ganda da ossa, her zaman etiþirdi” ebeme “geliiinn çoðaldýnýz mý gýý!?” deyelek geldi zehre çeci, un-bulgur çuvallarý arasýnda yarý baygýn yatan anama “ha hunu bi ýscaðkana yeyvireydin ay Azime” dedi bi tek Goca Halam sahýnnan pelte getirdi anam güdük güçcük gaþþý(ðý)nan önþe bana yedirdi.. onnar ebeminen öte yanda oturuyokana anam ga(l)kdý Okarý Çeþmeye suya ðetdi “yengattan aga olmuþuyun” “papýcým pi ta(ha) dama atýlmýþ” “erkeð adamýn erkeð eniþdesi olur”umuþ “o ðelin olu(r)kana atbaþý dutarýmýþýyýn parlak para almadan salmazýmýþýyýn” “onu satýp bana gelin alý(r)larýmýþ” hani “gýz” demeselerdi.. yeterdi.. Nejla-Dudu bebiþe ne gülümserdi.. hep gülseydi keþke!
**
gün gelip bizim eðreye de bayrak asýlýkana kýna yakýlacaðdý sarý saçlarýna iki yannýnda ayna kepezinde "yedi irenk" poçu “tuð”un allý-mavýlý “tavýktüyü” elinde pembe laylomdan “gelin gülü” ben de kösele dabanný mes alca(ðý)dým sana ama eve ne ýsdar, ne de halý tezgahý aslaa! bir de; ne seninkinnerin, ne benimkinnerin adý çocuklarýmýza anam anasýnýn adýný goydu da n’oldu “bi Allahýn gulundan gabil” görmedi “Dudu” bobam öykünüp ýradyonda türkü çaðýran bi garýya ezenine(n) üçer tefa seslendi gulaklarýna “ne demekse?” “Nejla” goymuþtu böbe(ði)mizin adýný güccük gardaþýma ðöre de “cezla” “püm ” dedi, “an-na, bob-ba” dedi.. “aga” dedi de.. "bosdi" deyemedi, tay-tay edemedi Nejla bebiþ zaten bi sonuraki böbeðe de “Gülcan” hazýrdý
***
“Nejla-Dudu?” deðmedi yaþýna anamca; “nazar” deðmiþ sapsarý uzun saþlarýna parýl parýl gülen gözlerine boðazý býçýk, býngýldaðý yara "hakgaþlý somruk" verdim almadý "çýðrýna çýðrýna uyudu” zavallý anamgil ovada yolmada ebem “bi ðurþun bile döküvermedi” nedense aðþam garannýðý godular geldiler Mereçe Mezerliðine Köse Dede, Þaban Emmi, Hamýza, namazla içinde Bobamýn guca(ðý)nda ertesi ðün bulduk agamýna(n) öte baþda bi Goca Çalýnýn dibinde daþ çevrikledik gýranýna! gonçlarý gara yundan, anamýn“beþ þiþ”ine ördüðü güçcücük çoraplarý bobamýn “baþ yastýðý”nýn içinde bir de çapýtla baðlý iki belik sapsarý saçý; o yasdýðýn içinde kim bilir daha ne yadigerleri vardý Anamýn benim; ne yundan baþyasdýðým oldu, ne yadigerim muradým…; murattýn, muradýmdýn .. muradým? bitecik sen’din! çocukluðumdun oysa sen; þe’re gelin olma sevdalarýndaydýn sen gelin oldun ben elin! ? canýn sað olsun! .. ha Þükür emrine; bin þükür neyeyse!
DÝPNOTLAR Ökçe: ayakkabýnýn arka kýsmý Eðre: saçaktaki merteklerin duvar dýþýnda kalan kýsmý, saçakaltý Gýnnep: naylon iplik, ince sicim Tosbaða: kaplumbaða Gýlik: çekirdek Yarenlik: arkadaþlýk, ahbaplýk, muhabbet Çomaç: yuka ekmekli dürüm Mýh: çivi Yamalak: yamultarak Ehliyal: evlad-ý ayal, aile, evlatlar, ailenin geleceði Yortu: dip sularýnýn yüze vurmamasýný saðlayan üstü kapalý yolak, su yolu, drenaj Acanta; yeni, yesyeni, yepyeni, ilk el, eldeðmemiþ, kullanýlmamýþ. Seyik: kol ve bacak kýrýklarýnda kemiðin doðru kaynamasý için yanlara konulan tahta, atel. Þelek: boynuzu görkemli-þekilli olmayan, boynuzu kýrýk veya eðri Yerli-gatli: ol gör, bir türlü, asla, mümkünü yok Örken: örülmüþ ip, halat Çuncak: ipi baðrýna alarak binilen salýncak Fýrfýr: pervane (oyuncak) Cýrcýr: çember (daire ve saptan ibaret oyuncak) Týmýlý : sapsýz býçak Yahay: hayret, þaþýrtýcý bulunan Sýkma: gömlek Cumayderneði: Perþembe Deðirmi: kare biçiminde Cedit: yeni, kullanýlmamýþ, kýz eli deðmemiþ Göresi gelmek; diyeceði bir þey olmak, özlemek Horata: þaka goca hala : büyük hala, ana-babanýn halasý Püm: su, bebekler için su, yudum, “iç” demek
Resim benim ilk fotoðrafýmdýr..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.