NARLIKUYU
NARLIKUYU 1 *
Hem koy,
Hem de köy.
Küçük, küçücük...
Bir kaç balýkçý lokantasý,
Bir iki gözlemeci,
Bir de lokmacýsý var.
Ama tantuni her yerde,
Mersin’in meþhur yemeði...
Müþteri bekler hepsi,
Rekabet etmeye utanýrlar,
Önce dost ve yaren,
Sonra esnaftýrlar...
Dükkanlarý bahçeli,
Renga renk çiçekli.
Ev yapmýþlar üst katlarýný,
Anadolu’nun her yerindeki gibi.
Yaz aylarýnda dolup taþar,
Kýþlarý sinek avlar!
Gelen bir iki müþteriye,
Bakar durur gözleri esnafýn.
Buyur ederler,
Kimi gözleriyle,
Kimi sözleriyle...
Deniz uyur gibi,
Sakin ve durgun!
Mavi ve temiz!
Gidesi gelmez gelenin...
Üç adým öte Akkuyu,
Eli kulaðýnda nükleer santralin.
Radyoaktif sýzýntýsý
Tedirgin eder herkesi!
Boynu bükük Kýzkalesi’ni bile...
Can derdi sarar ahaliyi,
Maiþet derdi cabasý.
Kaçar gider ardýna bakmadan,
Cüzdaný dolu müþteri.
Yok olacak yeþil!
Bitecek denizde hayat!
Kalmayacak Izgaraya atýlacak,
Ne balýk ne kerevit,
Yas tutar eli nasýrlý balýkçý,
Yýllarýný koyda geçirmiþ esnaf.
Uðramaz olur,
Müdavim müþteriler.
Kimsesiz ve yalnýzdýr artýk,
Narlýkuyu’nun güzel koyu,
Durgun mavi denizi,
Makiyle örtülü tepecikleri...
Kýna yaksýn eline!
Ýnsaný ve doðayý katleden
Nükleer yanlýsý politikacýlar.
Temiz enerji üretmek varken,
Güneþ’ten, rüzgardan, sudan.
Israr eder onlar,
Çevre kirleten enerji kaynaklarýnda.
Duymazlar yöre halkýnýn sesini,
Yaparlar milyar dolarlýk tesisleri,
Bacalarý ölüm kusar!
Ürkütücü nükleer santraller!
Sýra sýra dizili termik santraller...
Ömer Adar-2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.