uysal maviler..

üzerine bulutlar serpiþtirilmiþ
çýkmaz sokaklarýn kuytularýndan geçip,
bir yerlere yetiþmek için
kaldýrým hýzýyla ilerliyorum
bir þeye/neye ve en çok kime..
beyin boþluklarýmda dönüp duran
bir soru iþareti sadece..

kalakalýyorum..
terlemeden ve merak etmeden daha fazla..

kurursa kuyularýn suyu?

masanýn üzerine koyma dirseðini
kaþýðý tutarken elinde.
saçýný özgür býrak,
açma düðmelerini, dekolten olmasýn...

ortada henüz silahlarý
seçilmiþ bir savaþ yok
ve imzalanmadý taraflar arasýnda
kutsal yeminli bir anlaþma.

sen uysal mavileri öldürmüþken dilinde.
sitemler akýyordu kelimelerinin arasýndan
ve yaslarý tutuluyordu hece hece
mavi sisli ormanlarýnda/a-kan zerrelerle..

orda/ balkonunun kenarýnda
akasyalarýn ne zaman büyüdüðünü
göremedim bir daha hiç...

bütün sorulardan ve sorgulardan
seni münezzeh kýlýyorum.
surlardan ve sulardan/mavi bulutlardan
ve alacasýndan en çokda güneþin ki
derinliðine bir son/bahar ve kýþlý günlere
düþük vucut ýsýlarýmýzla çýkýp,
ilk su deðirmeninde döndüreceðiz düþlerimizi.
bunu yapacaðýz merak edilecek bir þey yok.
dehlizlerimizden geçip,
Antik çaðlarýn duvarlarýna iiþaretler býrakacaðýz
hatýrlansýn diye
saçlarýný iki yana ayýrmýþ insanlarýn gölgesinde.

düþ bozumu günlerdeyim,
tarifi unutulmuþ rüyalardan uyanýrken,
terli ve alýngan oluyorum
birazda tehdit altýndayým
ve tehdit altýnda bütün kavimler ki
dizlerimden kýsa tretuar taþlarý üzerinde yürürken
çocukça ve açarak kollarýmý
sana ve zamAna düþeceðim
dengemi kaybedersem
ve düþecek bütün sýrlar

sim ve mavi.
yer ve küre.

korkup kuytularýmýza döneceðiz
evet döneceksin sende kuytularýna..

büyü bu..
hiç öðrenilmemiþ gibi inkalardan.
hayat ve endiþe kapý dýþarý edilmiþ
bir ruh hali sadece ki
þaþýrmýyorsan itiraz bile etmeyeceksin...

sýk diþlerini
ve uyansýn kuytularýna saklanmýþ bir katliam
öldür beni hiç öpmediðim avuç içlerinde/terli..
ve sev beni en çok..
sorma neden bunu öðretemem sana
bunu öðretemez hiç kimse sana
ve sen ki sevgilim olmayan sevgili;
öðretemezsin bunu bana.
ne milatýn sonu ve nede milenyum sonu
þimdi tamda þu anda
kasýk aðrýlarýma d-üþüyor yaþamýn telaþý ki
yanaþýyor senden çaldýðým bir dokunuþ
duvar diplerine.
parmaklarýn sýrtýma.
bir kapý
yarý açýk unutuldu omuzunun saçaklarýnda
dur orda! dur.
bana b-ak
bir cama.
duy hç söylenmemiþ seslerimi
duyumsa
ve koku tüm hücrelerine doðru
dokunulmamýþ tenine bir sufle/canýmmm ki
sarmaþýksýn sen,
kör ebe oynayan çocuklarýn týnýsý/diyalaoðu..

kapat gözlerini
ve ses ver
bir soruyu hatýrlatmadan önce

ne kadar güç?
ve nereye kadar göç?

sonra unutulur insan balýk hafýzalada
gömülür cenazen
ve ayný olur bütün ölülerin yüzleri
inan bana bu yüzden kýsa kesiyorum saçlarýmý
hiç ölmemek için ben.
bir taþ deðiyor bedenime
ve aklýma bulaþýyor
ve bir harf bir kuyu buluyor çölünde Yusufun ki
dedim; senin mi kelimelerin eksik
yoksa aynýmý herkes senin kadar.
anladým hiç uyumuyor gözleri sokaðýn çýkmazlarýnda
ve hep ayný pencere...




m.b.
Sosyal Medyada Paylaşın: