Bahara sitem kokan vahalar ekliyorum Ýçimde konuþuyor þarkýlar Dalýp gidiyorum anýlarýn yokuþlarýnda Daðlarýn yalnýzlýðýndan çiçekler topluyorum Kýrlarýn ahenginde boy vermiþ sevdalara Ne kadar büyük olsa da bir þey deðiþmiyor Bir mum alevi yalazýnda eriyen zaman gibi Tükeniyor sevgi. Önce saygý sonra aþk bitermiþ O sevmediðin ot, Yalnýzlýk! Burnunun dibinde bitermiþ.
Varlýðý ruhunun tüm dehlizlerine sinse de nafile Ýnsan unuttuktan sonra güllerin kaderine dönüyor aþk. Bir masal oluyor vuslat, ömrün baharýnda Hayal aynada, Gül dalýnda Kalp, yarin bir sözüyle Kýrýlýrmýþ.
Kan renginde geceye kelepçe takýlýrken Yanisi kalmamýþ sözlerin Kirpiklerin gölgesinde yaþlanýyor gözlerim Çölde bir üveyik aðlýyor düþler kanarken Benim sevdam umuttu oysa Yaralý yalnýzlýðýma
Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilteris Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.