Karanlıktan habersiz

herhangi bir sahilde yürüyorduk
bir yarýn bir de umut vardý içimizde
sýkýca tuttum ellerini
sýcak olan ne varsa avuç içinde saklýydý..

güzellik katan gösteriþsiz düþüncelerini
sessizliðin diliyle gözlerinde okudum
tesadüflere sahne olan
güneþimi topluyordum..

acýlardan yana ne varsa yüreðime gömüp
mevsimlerin önemini kýzýl akþamlara boyadým
dudaklarým kýpýrdadýðýnda
çýðlýk çýðlýða dua ettim...

hele bir de gözbebeðinin tapusunu almýþ gibi
hep benimleymiþ gibi sahipleniyor
hiç gitmeyecekmiþ gibi
rahat buyur dedim..

enteresan bir rüyayla uyandým
dilin gözleri olsada söylese
karanlýktan habersiz
vicdan gibi tertemiz ruh sadece...

Sosyal Medyada Paylaşın: