Eşiğin Öte Yanı

Eþikte bekleyen kim, kime ait o gölge? ..
Bu sýnýrý ben çizdim, azaptadýr bu bölge

Ötelerde kal yolcu, uçuruma çeyrek var
Bu mýknatýs tutucu, hayattan zorun mu var

Ateþ “ateþi” yakar, öylesi cehennem-i
Kül; kor-a yorgan deðil, buhar etmiþtir nem-i

Menzildesin geri dur! .. Dönüþü mümkün deðil
Biz semeri kuþandýk, bu senin yükün deðil

Oradaydým! ..Tam orda, senin durduðun yerde
“Dur!” diyen olmadý ki, talipli miydik derde

Nedir merak ettiðin, gül-e düþmüþ hazan mý
Aþiyan-ý zanneden, o bülbülü yazan mý

Tutuþmuþ kanatlar ki; kurtaracak onlardý
Uçabilse sanma ki ayný yere konardý

Tek hamleliktir sýnýr, temasýn dahi yeter
Sonrasý karanlýktýr, karanlýktan da beter

Örümceðin silahý aðýnda ki siperde
Kurbaný kurban eden siper olan o perde

Girecek biri var ki; içeri o eþikten
Gölge gibi peþimde, ilk düþtüðüm beþikten

Ýþte ona “dur” demem, o can alan eceldir
O ecel ki; ateþte, yaþamaktan güzeldir

Cennet midir muradým, öyle mi sanýyorsun
Hele dokun! ..Ateþi, ne kadar tanýyorsun

Çek git kapýmdan benim, gölgeni de al götür
Bu vehim, sanma seni, gölgeni de götürür

Sebep olaný boþ ver, ismi anmaya deðmez
Ben aradan çekilsem onu Tanrý affetmez

Kapýmý çalma yolcu, haydi, var git yoluna
Ateþle hem-hal oldum, sen de girme koluna
Sosyal Medyada Paylaşın: