kadim bir yarayı sarıyorum sesinle.

kimi kavruluyor
yaktýðý ateþlerde
kimi rüzgarsýz
kimi
yaðmur..


ben
duymadan sesini
sesimde

kadim bir yarayý sarýyorum
sesinle
her sabah.

uyandýðýmý bile bilmiyor
bu þehrin serçeleri
uyuduðumu bilmediði gibi baykuþlar
ellerimi
yanmýþ buluyorum
gözlerim kor
ayaklarým
eksik bir yanmadan kalýt

karþý pencerede
bir þiir okunuyor
diðerinde sala
yeryüzünün
kaçýncý yüzüyüm kim bilir
sen kaçýncý yüzü...


uzakdoðuda
çiçek bozuðu
buralarda
bað bozumuna denk gelmeli diyor
mahallenin delisi..


ben
her öðlen
duymadan ellerinin sýcaklýðýný
ellerimde

ellerinle
kadim bir yarayý sarýyorum..

konar göçer sýzýlar var
kül býrakýyorlar
dumaný sýrtlayýp
yaþanmýþlýklar
eskimiþ çoktan
çoktan ölmüþ
kýrlangýçlar..


ben
her akþam
görmeden gözlerini
gözlerimde


kadim bir yarayý sarýyorum
gecelerle..




10/02/2018
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: