Yüce Tanrý Daðlarýndan, Balkanlara; Balkanlardan, Boðazlara Bir yýldýz kaydý, Bir avuç ýþýk ile. Kondu Ýstanbul’a o ýþýk. Yedi bin yýllýk, Beþikteki bebeðin Yüzüne vurdu. Bebek büyüdü. Bir gün tan atarken Geminin güvertesinde Ýnce uzun parmaklarýyla Ýþaret ederek Ve Karadeniz’in mavi sularýna doðru bakarak, " Ben Anadolu’ya gidiyorum Oraya sadece silah deðil ayný zamanda imanýmýzý ve irademizi de götüreceðiz" dedi. Gemi beþik gibi sallandý. Samsuna vardý. Yer gök ve deniz Arkasýndaydý Anadolu’dan gelenlerle birlikte. Kurultaylar kuruldu. Amasya, Sivas, Erzurum derken Yeni bir dünya kuruldu. Bu çelik iradenin Önünde hiçbir engel duramadý. Zaferlere doyamadý. Zihniyet deðiþti. Aydýnlýk Türkiye’nin önü açýldý. Cumhuriyet kuruldu. Birde ne görelim, Aziz Sancar’ýn bir elinde bayrak Bir elinde Nobel ödülü Anýtkabir’e doðru yürüyordu..
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.