Gel...

Gözlerinin sýcaðýna konuk et beni.
Günlerdir bir dize bile düþürmedim sevgilim...
Gittin gideli...

Dokunduðun ne varsa seni arýyor þimdi.
Ellerine hasret kaldý þiir yazan ellerim.
Mevsimini yitirdi sanki gözlerim.
Ne ýslanmadýðým bir yaðmur ne de savrulmadýðým bir sel kaldý.
Gözyaþlarým da bir yerlere savruldu gitti sevgilim...
Damlalarýmý nehir kýlýp sana akar gibiyim...
Hadi, boðulup gitmeden gel sevgilim...

Gözyaþým, yakamoz’um benim...
Yaprakta yeþilin, gülde kokun var.
Sînende zambaklar açar...
Bak yarýmyamalak kaldý aþkýn.
Islanacaksýn þimdi.
Hadi, durma benim gibi yaðmurlarýn altýnda.
Yaðmurlar da aðlar...
Yüreðimde ki denizin sularý çekilmeden gel...
Gel, bütün saðnaklarý yaðdýr yine de gel.
Yaðdýr saðnaklarý bütün yine de gel...

Kavlimiz de yarýda kaldý bak mânâm, özüm, þiirim...
Gözümü yollarda gördüm dün gece.
Þimdi satýr baþýyým...
Yeni yeni anlýyorum ayrýlýðý...
Demek ki yaranýn özü bende...
Yaranýn özü bende sevgilim...

Mehtap’ým yakamoz’um benim...
Gözlerim yaþ doldu bak, gönlüm kan aðlýyor...
Sokaklara sýðmýyor bu dev yalnýzlýðým.
Yetmiyor dört þeritli yollar...
Dar geliyor artýk bana Yozgat’ým...
Acýnýn en doruðunda durdu saat’im.
Sanki isterik bir orospuyu oynuyor zamaným...

Yine de gel sevgilim...
Yine de gel...
Ýster yanýma,
Ýster soluma...
Gel...

#ÖmeAltýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: