Ankara Güzellemesi

01/I.

Bozkýrýn baðrýnda telli duvaklý
Çoðumuzdan kopmuþ azýn Ankara!...
Kesme taþlarýnda nice sýr saklý
Kýþlara gülümser yazýn Ankara!...

Seymenler zeybeði dillere destan
Yörüðün ayraný içilir tastan
Halk naðmelerinle eylersin mestan
Bir baþkadýr türkün, cazýn Ankara!...

Küçük kasabadan geldin bu hâle
Kartal yuvasýný andýrýr kale
Doyumsuz suretin sýðmaz hayale
Tarif edilemez hazzýn Ankara!...

Bugünden yarýna taþýrsýn umut
O güleç hâlinle gönlümü avut
Masmavi göðünde gülümser bulut
Kirletmez havayý gazýn Ankara!...

Hayalin; zamaný, zemini aþar
Sonludan yol alýr, sonsuza koþar
Bu güzel toprakta kardeþçe yaþar
Yörüðün, çerkezin, lazýn Ankara!...


02/II.

Þiirler, þarkýlar yazýldý sana
Emsalsiz resimler çizildi sana
Canfeza türküler düzüldü sana
Âþýk usandýrýr nazýn Ankara!...

Bozkýrýn insaný dürüsttür, merttir
Karasal iklimin kýþlarý serttir
Eymür’de, Mogan’da doða cömerttir
Gölbaþý’nda yüzer kazýn Ankara!...

Deniz çapasýndan adýný almýþ
Hititlerden gelip bizlere kalmýþ
Bütün diyarlara namýný salmýþ
Uzun tüylü kedin, tazýn Ankara!...

Övmüþ de yaratmýþ seni Yaradan
Deðil hiçbir þeyin vasat, sýradan
Bir baþka görünür yüzün buradan
Türküye can verir sazýn Ankara!...

Zaferin iksiri birlikte, birde
Gelecek rüyasý saklý tabirde
Bir tarih uyuyor Anýtkabir’de
Gözümü yaþartýr mâzin Ankara!...

03/III.

Ilgýt ýlgýt eser seher yellerin
Ýlkbahar gelince açar güllerin
Eymir, Çubuk, Mogan; Mavi Göl’lerin
Diyardan diyara gezin Ankara!...

Devletin baþkenti, ülkemin baþý
Altýndýr topraðý, yakuttur taþý
Sil gözünden akan o kanlý yaþý
Dinsin gözyaþlarýn, sýzýn Ankara!...

Beþik oldun onca medeniyete
Seninle kavuþtuk her hürriyete
Çok þükür eriþtik cumhuriyete
Kesilmek bilmesin hýzýn Ankara!...

Sen kurtuldun diye güldü yüzümüz
Seni anlatmaya yetmez sözümüz
Sensin yarýnýmýz, sensin özümüz
Anamýn dizidir dizin Ankara!...

Hayata tutundun akrep zehrinde
Talihtir bulunmak bu baþ þehrinde
Sonsuza akarsýn zaman nehrinde
Aþikar olur mu gizin Ankara!...


04/IV.

Atatürk’e yoldaþ, yâr olmuþsun sen
Yürekleri yakan nâr olmuþsun sen
Nice zorluklarla var olmuþsun sen
Ata’mýn izidir izin Ankara!...

Hacý Bayram Veli ruhaniyatýn
Taþar kubbelerden maneviyatýn
Hak üzre kurulmuþ cümle hayatýn
Bu onur, bu þeref sizin Ankara!...

Barýþ rüzgarýsýn, bozkýrdan esen
Bir devrin baþýdýr o kutlu busen
Kahraman orduma karargahsýn sen
Payitahtlýk büyük kozun Ankara!...

Nice medenîler üstünden geçmiþ
Kýzýlcahamam’ýn suyundan içmiþ
Ömrünü tüketen buradan göçmüþ
Bilinmez uygarýn, yozun Ankara!...

Hacý Bayram Veli, Hakk’a dayanýr
Erenler dergahta nura boyanýr
Bu þehir uykudan erken uyanýr
Göklere karýþýr tozun Ankara!...


05/V.

Bayraða renk veren alýndýr senin
Sözü tatlandýran balýndýr senin
Gönül bahçesinde gülündür senin
Güzeldir her rengin, bozun Ankara!...

Yaþamamak için kadim sýzýyý
Ýzine iz eder þanlý mâziyi
Kalbinde uyutur büyük Gazi’yi
Özümden iz taþýr özün Ankara!...

Gün geldi düþmana hesap soruldu
Bozbulanýk akan sular duruldu
Þanlý cumhuriyet burda kuruldu
Meclis’te kanundur sözün Ankara!...

Þereflikoçhisar, Elmadað’ýn var
Bozkýrýn baðrýnda bahçen, baðýn var
Ufka gülümseyen nurlu çaðýn var
Aydýn olsun þehla gözün Ankara!...

Hasretin kavurur, içimi yakar
Sevgin katmerleþir, sonsuza akar
Atakule her gün yüzüne bakar
Baharda çözülür buzun Ankara!...


06/VI.

Baþkentler baþkenti, bozkýrýn gülü
Gönül bahçemizin beyaz sümbülü
Özgürlüðün remzi, þeyda bülbülü
Meleþmekte keçin, kuzun Ankara!...

Kýzýlay’da insan seli akmakta
Çankaya yüceden durup bakmakta
Gurbette hasretin bizi yakmakta
Ýçimize siner hüzün Ankara!...

Yýldýrým, Timur’dan dilerken aman
Ayakta durmaya kalmamýþ derman
Kale burçlarýnda donmuþtur zaman
Budur fetret devrin, güzün Ankara!...

Ana þefkatiyle kucaklar bizi
Deryalardan uzak, özler denizi
Nere baksan orda uygarlýk izi
Güzeldir yamacýn, düzün Ankara!...

Burcu burcu kokar bað, bahçelerin
Gece gün nöbette kýþlada erin
Gönül dünyamýzda farklýdýr yerin
Ayýn on dördüdür yüzün Ankara!...

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: