Ne bahar, ne güz bitti, umut niye tükendi!

Býrakma kendini sereserpe
Lahzaya nazar edip, ruhunun bekleyen vecdine iltica etsene
Kalbini þehredip, lütfeden, maðfiret eyleyen sahibini zikredip, aþkýna eriþsene
Akýlýn ve idrakin iraden içindir, tercihlerin akýbetini tayin edecektir,bir düþünsene


Ne kadar ah’a tevessül etsen
Kederinle nefesini tüketsen, cezbeden can için kendinden geçsen
Mütemadiyen inlesen, figanýný durmadan aþikar etsen,acziyet içindesin göçmesen
Kabrin sukutu derindir,içinde bekleyen haþyet alin içindir, eðer tefekkürü ötelersen


Ne kadar görmek istemezsen
Hülyalar içinde þekillenip ah u zar eylesen, çare elinde deðildir
Nasip, vaktini beklemektedir, umut yeþermek için niyetin halisliðinde neferdir
Vecdin kadar, ecrin haþrine kefalet etmelidir ey ar,nafile ümit hazan ve kefenindir


Senden ziyade nazar edeni hisset
Kalbinin nazargah olduðuna hiç tereddüt etmeden meylet
Sana senden yakýn olana avdet et, halinin solgunlaþan sayfalarýndan vazgeç
Aþk,hissiyatýn dili,ruhunun renðinden serdeten meþktir,nefsanilik adýna bir edeptir


Halini þehreden bir nefes bul korkma
Ýnsan akýl ve idrakiyle fark edilen nazardýr,ihmale alma
Tedbir ve taktidri birbirine karýþtýrma, kader diye avuntulara saplanýp uyuma
Ýraden, vuslatýn içindir, sana tevdi edilen en mühim mevkidir,malayaniliðe dalma


Korkmak,halden ve aþktan uzaklaþmaktýr
Saymak ve sevmek edebin dilinde erdemdir, nezaket en ulvi payedir
Ne kadar kýrýp dökersen, insanýn fikrine tahammül etmeyip telin edersen cehlindir
Rahmet be maðfiret edeni düþün, ruhun ve kalbin sahibi kimdir,müddette sualindir



Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: