YAŞAMIN SON DEMİ YAVRUM

Bir zamanlar bende, senin gibi gençtim
Yenildim yýllara, ecel þerbetin içtim
Ebedi zannettim, hýzla gelip geçtim
Son demlerde olmak, pekte zormuþ yavrum

Dünya oldu sanki, saraydan bir zindan
Ýsteðim kalmadý hiç þekerden baldan
Tükendi emelim arzum dosttan yardan
Hayatýn son demi, ýstýrapmýþ yavrum

Ýstemez bacaklar, gezmek dýþ yabancý
Kahve çarþý her yer, mekanlar yalancý
Dost olduk Ananla, deðilim baþ tacý
Gençliðe güvenmek, hata imiþ yavrum

El alemden yardým, bekliyor bedenim
Çaresizim muhtaç, geçiyor günlerim
Tat almaz oldu dil, görmez þu gözlerim
Aldandým dünyaya, terk edildim yavrum

Gözlerde kalmadý fer sizi görmüyor
Büküldü belim, ayaklarým tutmuyor
Bedenim eþikten öte yol vermiyor
Kulaklarda saðýr, duymaz olmuþ yavrum

Yok gücüm takatim, çok eziyetim var
Tarifi imkansýz, ýzdýraplarým var
Islandý yatak yorgan, evler bana dar
Yük oldum sizlere, hayat acý yavrum

Eski günlerimle, boþa avunmuþum
Hiçe geçen zamana, kafa yormuþum
Sonunda aleme, maskara olmuþum
Geç anladým sonum, pek hüsranmýþ yavrum

Dönmüyor dilim, diþlerimde döküldü
Sarardý benzim, kalp ritmimde bozuldu
Ecelmiþ sonum, vücut kimyam yoruldu
Hayat beni baþýndan, savurdu yavrum

Kul Ahmed-i dalga duruldu son geldi
Ayrýlacakmýþ ruh, vakit sona erdi
Acýmadý hayat beni satýverdi
Yaþamýn son demi, ölmekmiþ be yavrum

Ahmet Ali Canbaz 2017
Sosyal Medyada Paylaşın: