Topraða ekilen bir tohum gibi, Özenle, sevgiyle suladým seni, Ne yaðmurlar, ne fýrtýnalar geçti, Hiç biri tarumar edemedi sevgimizi.
Yanýndaydým her daim varlýðýný korudum, Sýcak, soðuk, fýrtýna ayný havayý soludum, Senin varoluþun beni adeta mest etti, Eski ben yok artýk seninle duruldum.
Ulaþýlmasý imkansýza ulaþtým Kardelen gibi, Öyle bir doðdun ki dünyama güneþ misali, Yeþer içimde ne olur unuttur derdi, kederi, Kalem kýrarým kaybetmemek için okyanus gözleri.
Zafer Özcan-(24.12.2017)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.