Bir zarif tebessümü, nûr-u þems-i cihanmýþ, Sevdâyla terennümü, sohbeti pek sühanmýþ. Muhabbeti, her gönlü tezyin eden bir ziynet, O cânân, garip gönle nasip bir hüsn-ü ânmýþ.
Bir nigâha vurulup, sevdalanmak vebâlim, Lûtfuna intizâren, periþandýr, bak, hâlim. Gel, söndür nâr-ý dili, kerem eyle, ey zâlim Nâzýn bir ömür boyu, vuslatýn nâgehanmýþ...
Muhabbeti öðrendim, ne bülbülden, ne gülden, Bir yangýn yaratmakmýþ, sönmüþ, soðumuþ külden. Gerçek sevdâ, bir kere deðdiði bir gönülden Ömür boyu kokusu gitmeyen bir reyhanmýþ...