gel öpeyim bi kamuran allahýna taptýðým gece hüzmesi zebercet sarýsý nefesini üfle hiç acelesi yok yaðmur yaðmayabilir salyongozlar kurudur kurudur el ayak pastýrma yazlarý
yapma kamuran bir pazýlýn gotic rengidir üzüm asmasý bildirgeli kanat vuruþudur kuþlar hep gider gitmelidir de sýrtýnda kambur üç göz arkalýk beþ kez ileri adým kim dost kim düþman þarap baðlarýnýn da baðlarý yoktu kamuran atalým kendimizi bir nehir gürültüsüne þansýmýz varsa yol oluruz yoksa çalý çýrpý çöp saman sýrtý kesiklerdeniz salyongoz mahallesinde
yapma kamuran gel öpeyim bi geçmiþ dediðin taþlýk taþ gibi aðýr balkonlardan sýzan çamur sadece herkes kendi yapraðýný sever
sen kamuran külü demirle ovala ekmeðini ýsýr rüzgarýn oyduðu yazýlarý oku bayýra çýkarak baðýr ana yoldan kimse gitmez zaman geçer, yel geçer hiç dokunmamýþ gibi sokaðýn öte yanýnda
ortada bir aðartý kalýr kamuran salt bir aðartý orada durmaktasýn, her þey kendi yerinde durmakta Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.