Nasýl baþlamýþtý?
Okul bahçesinde,
Ben yalnýz, sen ise üç çiçek arasýnda bir papatya,
Ýyneli çam aðaçlarýnýn altýnda, yalnýz olunca ben,
bakýþýmda yalnýz sanaydý..
Farkýnda deðildin sana damla damla aktýðýmýn,
Gözlerin takýlmýyordu gölgedeki hayranlýðýma,
Sen ritmini almýþ laylaylom, ben ise dizgin bir avare..
Saat geçti de ben geçemedim aklýndan.
*
Ogünden sonra !
Onlarca geceye senle baþlamýþtým!
Gündüze mahmur sersemlikle uyansam da,
Sana amade kelimeler birikmiþti,
*
Hani karþýlaþtýk ya koridorda, kalabalýk arasýnda omuz vuruþumla,
Dönüpde ‘aptall’ diye ilk sözcüðünle þapþallaþmýþtým,
‘Þöyle bir gelsene’ diyerek, elini ilk tutuþumdu gönlüme ipotek koyuþun,
Farketmiþtim, farketmediðin sýzýmý, umursamadýðýn umrumu,
Duvar kenarlarýnda, iyneli çýnar altýnda buluþmaktý elini ilk tutuþum..
*
Hani karþýlaþýyorduk ya, kantinde, bahçede, deðildi tesadüf bal gibi tevâfukdu..
Bakýþlarýmdan gözlerini kaçýrýyor, mahcubiyetime tebessüm atýyordun,
Ýki cümle konuþmak, beþ dakika da olsa buluþmaktý umrunda olmayan umurum,
Benim olman için, senin olma çýrpýnýþlarýydý bütün çabalarým..
Senden duymaktý, yada papatya çiçeðine sormaktý sevdiðini, sevmediðini..
Öyleydi iþte zorbeyin kýzý..
*
Hatýrlýyorsun ya, sana ilk baktýðým iyneli çýnar altýndaydýn ya, ilk defa,
Koþar adýmlarla gelmiþtim, mahcup, mahsun kýzarýklýðýnda,
Nerden geldiyse aklýma? iyneli çamdan bir dal koparýþýmý hatýrlýyorsun ya,
Sessizce içimden ‘’seviyor mu, sevmiyor mu’’ sorusu açmýþtým iyneli çýnara,
Çýnar dalýndan iyneler düþtükçe yere, sen kalýyordun bana,
Sen doluyordun yarýnlarýma,
Son çam dalý iynesiyle ayný anda dilinden dökülen ‘seviyor’ yok mu?
Ah zorbeyin kýzý ah.. ohh dedirttiniz ya bana…
Hatýrlýyorsun deðil mi?