Mür daðýnda elf gibi süzüldü gözlerin
Rüyalar alemine seyre dalan ruhuma
Ardýnda bir artçý kabus ile yok oldun
Öksüz kalan tebessümlerimin arasýnda
Ve o geceden sonra doðan hiç bir güneþ
Isýtmadý hücrelerimi
Yalnýzlýk sancýsý ile kasýlan bedenimin
Himayesinde
Kaç satýr anlatýr sensizliði
Kaç þiir aðlar kim bilir ardýnda
Kaç dizeye kan doðrar i mgelerim
Beyaz sayfaya kalemim kin akýttýðýnda
Nasýl anlatýrým seni bana
Nasýl avuturum kendimi
Mahremime çamur atmadan
Kirlenen aklýmýn öç alma duygusuna
Peki hangi Ýstanbul gidiþini aklar Zihni’mde
Sokaklarýnýn karanlýðýna karýþýp
Ardýna bakmadan kýsýr gidiþini
Ve yürürken ardýnda yollarý döven
Topuk seslerinin
Yüreðime kurþun gibi saplanmalarýný
Söylermisin bana gamý tasayý
Söylermisin peki arþýn ayazýnda donan
Sevgi tümcemelerini
Meleklerin neden ayrýlýða göz yaþý döktüðünü
Her ayrýlýktan sonra
Sabaha kavuþan kara gecenin
Aðlamaklý gülüþlerini
Ondandýr bu halim
Ondandýr yüzümün tebessümüne haciz koyan
Asýk suratlý oluþlarým
Ey gözleri Züleyha gibi þehvet dolu olan
Elf edalý Peri ruhlu sevdiðim
Bilsen ne feryatlar uyuttum baþ koyduðun yastýkta
Ne yaþlar kuruttu gözlerim
Gece kafayý yastýða gömdüðümde
Yalnýzlýðýn acýsýný içime haps ettiðimde
Ondandýr
Yükledim yüreðimin sýrtýna bütün kederi
Yükledim yüreðimin sýrtýna bütün hicranlarý
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.