Benim Ülkem'de Sen'sin Yüreğim'de Sen'sin

ölü bir kadýnýn bedeninde yaþamak gibiyim
çok kez aradýðýmý bulmaya çalýþtým
çok kez bir ölümün mabedine sýðýndým

ilk nefes almak gibiydim
ama son nefesime denk geldin
ve yaþamak hakkýmý elimden aldýlar
cebimde çocukluðumdan kalma bilyeler
gökyüzünde umutlarým var
kýr çiçeklerini kucaklar göðsüm
en çok kardelen çiçeðine sarýlýyorum
üþüyen bütün özlemlerimle
seni öyle özlüyorum
öyle sarýlýyorum sen yanýma

ve depremden kalma bir enkaz
bütün umutlarýmý yerle bir ediyor
sonra ölü seviciler çoðalýyor etrafýmda
öldüðümü sanýyorlar
oysa ben bir þiirde
bir çocuk gülümsemesinde
bir rüzgarda
bir yaðmur damlasýnda
toprakta
suda
ateþte
çoðalýyorum

ve kundaða sarýlan aþklarý
kefene sarmaya çalýþýyorlar
aþk hiç kefene sarýlýr mý diyorum
beni dinleyen olmuyor
duyan olmuyor
sesime ses veren olmuyor
oysa ben bir aþkýn
en aðlamaklý göz yaþýnda boðuluyordum

uçsuz bucaksýz bir þehirde
sessizce yaðan bir yaðmur gibiyim
bir damla yaþ dökmeden
her metrekareye sen düþüyorsun
bu dünyada yürekçe sevmesini öðrenirsen
bir yüreðin, bir ülkeye yettiðini öðrenirsin
benim ülkem’de sen’sin, yüreðim’de sen’sin

sana seni seviyorum demekle
yüreðimde öl demek ayný þeydi

ibrahim dalkýlýç

14.11.2017
22.20 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: