Sýrtýmdan inmek bilmez, canýmý çok acýtýyor. Ben, ey zalim kader dedikçe! O, benliðimi içinden çýkmazlara sürüklüyor. Gözyaþý dökmekten, bir perde indi gözlerime, Önümü göremiyorum! Ört beni caným annem çok üþüyorum…
Raviz Demirel…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ravizDemirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.